To książka, która pyta, odpowiada, prowokuje do myślenia i działania. Rozwiązuje problemy, kiedy trzeba daje przysłowiowego „kopa” i zmienia sposób podejścia do życia, by po przeczytaniu młody człowiek zrozumiał siebie i raz na zawsze zapamiętał, że jest wyjątkowy i ma prawo odnieść sukces! Oczywiście przy swoim zaangażowaniu… :)

Z niskim poczuciem wartości zmaga się wielu ludzi, ale częściej kobiety. Przytłoczone trudnymi doświadczeniami, codziennością i patriarchalną kulturą nie mogą doświadczyć samoakceptacji, sprawczości i wiary we własne możliwości. Bywa, że prowadzi to do przyjęcia roli ofiary czy obwiniania całego świata za swoje niepowodzenia. Ewa Woydyłło zaprasza do uważnej, czułej, a jednocześnie konkretnej i energetyzującej podróży w głąb siebie w poszukiwaniu poczucia wartości. Droga, którą proponuje, zaczyna się od dokładnego przyjrzenia się temu, co myślmy, mówimy i robimy. Pozwala to wychwycić szkodliwe schematy, które budują kompleks niższości i blokują wzrastanie. Demontaż tych mechanizmów i zastąpienie ich nowymi, konstruktywnymi, pozwala zyskać wewnętrzną siłę, pewność i spokój.

Kobiecość, związki i parę modowych sekretów. Francuska lekcja szczęśliwego życia w każdym wieku. Dzieci wyfruwają z gniazda, mężowie wolą młodsze, w pracy ścieżka kariery zamieniła się w ślepy zaułek, a starzejący się rodzice wymagają opieki… Ale one tym się nie przejmują. Francuzki w średnim wieku dobrze wiedzą, że jesień piękniejsza jest od lata. N’est-ce pas? Jak dbają o siebie i jak układają relacje w domu i damsko-męskie? Czy chodzą do wróżki? Co robią w wolnym czasie i ile godzin przeznaczają na seks? Czy odkładają rzeczy na jutro, a pieniądze na konto? W jaki sposób walczą ze zbędnymi kilogramami, kurzymi łapkami, pierwszymi siwymi włosami i pajączkami? A co z używkami i sukienkami, które – hmmm… – lekko się skurczyły? Jesteś ciekawa, w czym tkwi tajemnica ponadczasowej elegancji i urody, która rozkwita wraz z wiekiem? Poznaj sekret Francuzek, czuj się młodo i ciesz się życiem jak one.

O tym, jak nie zgubić siebie, gdy świat wie lepiej. Są w różnym wieku, pochodzą z odmiennych środowisk. Mają inne doświadczenia życiowe, emocjonalne czy zawodowe. Na tym polega ich siła i piękno. Zwykle robić coś „jak dziewczyna” oznacza: słabiej, gorzej. Tytułowe dziewczyny na pewno by się z tym nie zgodziły. Janina Bąk, Sylwia Chutnik, Maja Heban, Martyna Kaczmarek, Magdalena Mołek, Helena Norowicz, Maja Ostaszewska, Aleksandra Petrus, Agnieszka Smoczyńska, Danuta Stenka, Katarzyna Wolińska. W serii intymnych rozmów Anna Tatarska pyta je o stereotypy, dojrzewanie, poszukiwanie własnej ścieżki i miejsca w życiu. Bohaterki mówią o ciele i emocjach. Porażkach, rozczarowaniach i momentach gniewu. Szczerze i otwarcie dzielą się bolesnymi, trudnymi wspomnieniami. Opowiadają o przemocy, traumie, wykorzystywaniu. O potrzebie bycia inną, o oczekiwaniach, których nie chcą już spełniać. Ale również o trudnej nauce akceptacji siebie i wynikającej z bycia sobą sile. Kobiety w społeczeństwie nieustannie się obserwuje i ocenia. Ich decyzje i potrzeby często bywają kwestionowane. Sytuacja bohaterek książki jest o tyle wyjątkowa, że wszystkie – choć każda w inny sposób – są dodatkowo osobami publicznymi. Dziennikarkami, aktorkami, pisarkami, influencerkami. Są widoczne. Opinie innych ludzi, niekiedy okrutne i bezmyślne, to coś, z czym mierzą się na co dzień.

Autorka, znana podróżniczka i pisarka, z empatią i w oparciu o własne doświadczenia, pomaga czytelnikowi przejść proces życiowej przemiany i odnaleźć motywację do pozytywnego myślenia.

Anielka nie wierzy w siebie. Czuje się beznadziejna. Wydaje jej się, że nie tylko źle wygląda, ale też nic nie umie i wszystko jej nie wychodzi. W dodatku wciąż porównuje się z „ideałami” z mediów społecznościowych. Im gorzej dziewczynka czuje się we własnej skórze, tym lepiej mają się... jej kije samobije, które bezbłędnie uderzają w najczulsze punkty. Jak potoczy się życie wiecznie niezadowolonej z siebie Anielki? Czy uda jej się stanąć mocno na nogach? Czy znajdzie kij na kije samobije i odzyska pewność siebie? I czy w końcu przestanie porównywać się z – nie zawsze prawdziwymi – obrazami innych? Co sprawi, że będzie SZCZĘŚLIWA, BO PEWNA SIEBIE?

Willowdean to wygadana i korpulentna nastolatka z małego teksańskiego miasteczka, którą znajomi nazywają Will, a matka - Kluseczką. Will z dużą pewnością siebie zbywa docinki na temat swojej nadwagi i nałogowo słucha piosenek Dolly Parton. Nie przejmuje się swoim wyglądem, dopóki nie spotka chłopaka, w którym się zakocha - z wzajemnością. Żeby odzyskać pewność siebie i przeciwstawić się mamie, byłej królowej piękności, Will zgłasza się do organizowanego przez nią konkursu na miss nastolatek. Ta odważna decyzja inspiruje innych do pójścia w jej ślady, a to sprawia, że życie miasteczka wypada z utartych kolein... [lubimyczytac.pl]

Nie mam ciała w rozmiarze XS? Proszę bardzo, zaczynam katować je dietami, a psychikę poczuciem winy i wstydem. Nie lubię jarmużu, chociaż jest przecież supermodny i zdrowy? Trudno, będę go jadła, nie zwracając uwagi na sygnały, jakie wysyła mi organizm. Moje macierzyństwo nie jest tak piękne, jak na okładkach gazet? Coś musi być ze mną nie tak… Machina błędnych kół kręci się i kręci bez ustanku – pora ją zatrzymać!

Książka zekranizowana przez Netflixa, pt. "Straszne historie". Wciągająca od pierwszych stron powieść pełna magii, grozy i zaskakujących zwrotów akcji! Aleks jest zafascynowanym horrorami nastolatkiem, któremu ciąży własna odmienność i nieprzystosowanie do grupy. Bardzo chce być taki jak inni, ma dość bycia klasowym dziwakiem. Na swojej drodze do normalności spotyka niezwykłe postacie, które wciągają go do przedziwnego świata ukrytego za drzwiami zaklętego mieszkania... Będzie nie tylko walczyć z magicznymi mocami, ale też musi wymyślać – niczym Szeherezada – straszne historie, żeby przeżyć. W końcu odnajdzie bezcenną przyjaźń oraz odzyska wiarę w samego siebie.

O wiecznym, wdrukowanym w DNA poczuciu niedopasowania. O presji i oczekiwaniach. O wewnętrznym krytyku, lęku przed zmianami i potrzebie samowystarczalności. O życiowej poprzeczce, którą stawiamy sobie tak wysoko, żeby tylko jej nie przeskoczyć. O sto pięćdziesiątym czwartym scenariuszu na nowe życie spakowane w kilku walizkach. Na szczęście ten życiowy bagaż wyładowany jest też ogromną nadzieją, wdzięcznością, docenianiem i akceptacją. Dlatego Dorota Szelągowska, specjalistka od urządzania wnętrz, ale nie zawsze od urządzania życia: doda otuchy tym, którzy myślą, że tylko oni mają pecha; rozbawi tych, dla których szklanka jest zawsze do połowy pustą; da do myślenia tym, którzy idą przez życie niefrasobliwie; zachęci do działania tych, którzy utknęli na życiowych mieliznach.

Zabawna opowieść o kochaniu tego, co mamy. A także o włosach, całej masie włosów. Zapewne słyszeliście kiedyś, jak Wasze dziecko woła: O nie! Nie chcę mieć...! Bohaterka tej książki oznajmia: O nie! Nie chcę mieć kręconych włosów! Są poplątane, nie do rozczesania, są i n n e! To po prostu niesprawiedliwe! Bardzo chce mieć proste i błyszczące włosy. Do czasu, gdy spotyka małą dziewczynkę z taką właśnie jedwabistą fryzurą, która mówi, że wszystko, czego pragnie, to mieć... kręcone włosy, Obie są tak samo zaskoczone.

Bardzo dawno temu w odległej krainie znajdował się zamek, w którym żyli król i królowa. Mieli oni dwóch synów- starszy był silny, mądry i odważny. Tak przynajmniej wszyscy uważali. Natomiast młodszy... Cóż, cały dwór królewski traktował go jak przemiłe, urocze dziecko. Rodzice głaskali go po jasnych loczkach, częstowali cukierkami, a kiedy robił coś wbrew ich myśli, odsyłali do komnaty lub stawiali do kąta.

Piętnastoletnia Greer Walsh jest zabawna, bystra i oczytana, ma oddanych przyjaciół i zwariowaną rodzinę. Greer uważa jednak, że wszyscy zwracają uwagę jedynie na… jej duże piersi. By je ukryć i czuć się swobodnie, nosi koszulki i bluzy w rozmiarze XXL. Nie potrafi zaakceptować swojego zmieniającego się ciała i reakcji otoczenia na jej kobiece kształty. Tymczasem w życiu dziewczyny pojawia się przystojny Jackson Oates, który właśnie przeprowadził się z rodzicami i siostrą do miasta. Na dodatek Greer całkiem niespodziewanie dostaje się do szkolnej drużyny siatkarskiej. Jakdziewczyna poradzi sobie w nowych sytuacjach? Czy przestanie się wreszcie wstydzić i polubi się taką, jaka jest?

(...) Książka ta ma być popularno-naukowym (w dobrym sensie tego określenia) przewodnikiem dla osób współpracujących z ludźmi niepełnosprawnymi. Przy czym jest to przewodnik mało typowy, gdyż zajmuje się przełożeniem konkretnych rezultatów badań własnych na praktyczne dyrektywy działania. Poza tym – i to jest jego największą zaletą – uwrażliwia on czytelników na specjalną rolę akceptacji siebie osób niepełnosprawnych, które podejmują się działać na rzecz własnej rehabilitacji. Ten proces uwrażliwienia odbywa się poprzez wyjaśnianie, czym jest autoakceptacja i jaką zasadniczą pełni ona funkcję w regulacji zachowań pro-rehabilitacyjnych. Do realizacji tych celów nie jest potrzebne posługiwanie się pełnym sztafażem procedur naukowych. Autorka pracy potrafiła znakomicie wyważyć tu proporcje, „używając nauki” na tyle na ile było to niezbędne, dbając szczególnie o to, aby nadmierna naukowość tekstu nie uczyniła go mało zrozumiałym i nudnym. (...) (...) Jeszcze kilka zdań o najważniejszej zalecie książki (...). Znam się trochę na rehabilitacji i dlatego wiem, jak ważną funkcję w procesie skutecznego usprawniania pełni akceptacja siebie i jak istotnym hamulcem jest brak tej akceptacji. Bez akceptacji siebie nie ma adaptacji do nowego położenia życiowego, nie ma także poczucia zadowolenia, nie ma motywacji do zmiany istniejącego stanu rzeczy. Na ten temat można byłoby pisać wiele … ale po co? Wyniki cytowane w książce najlepiej uzasadniają moje przekonanie. Niestety wśród specjalistów jakby zapomniano o tych faktach. Kolejne próby doskonalenia sytuacji życiowej osób niepełnosprawnych koncentrują się na różnych problemach, ale chyba od lat 60. samoakceptacja niepełnosprawnych wyszła z mody. Dobrze się stało, że D. Wiszejko-Wierzbicka przypomina o tej zasadniczej prawidłowości: że nie ma możliwości kierowania rehabilitacją w dobry sposób, jeśli z pola uwagi zniknie kwestia akceptacji własnego kalectwa, i ogólniej własnej osoby. Może pod wpływem wyników badań, ciekawej ich interpretacji, a przede wszystkim wartościowych postulatów adresowanych do różnych grup społecznych tworzących otoczenie osób niepełnosprawnych, samoakceptacja znowu stanie się pojęciem podstawowym dla rehabilitacji. Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Stanisława Kowalika Publikacja bezpłatna powstała w ramach projektu finansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny i Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej w Warszawie nr WUE/0041/IV/05 pt. Psychospołeczne uwarunkowania aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych. Książka wydana w jednej z trzech serii publikacji prezentujących rezultaty i wyniki badań zespołu naukowców SWPS pod kierunkiem prof. Anny Izabeli Brzezińskiej finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Celem projektu było uzyskanie wiedzy odnośnie do zasobów osób niepełnosprawnych (ON), odkrycie istnienia stereotypów i uprzedzeń wobec ON oraz ukazanie kierunków zmiany nastawienia wobec ON podejmujących aktywne życie zawodowe. Badania były ukierunkowane na wykrycie barier, jakie współcześnie tkwią w mentalności ON, ich rodzin i osób związanych z ich zatrudnianiem. Książka ukazała się w Serii III: OSOBY Z OGRANICZENIEM SPRAWNOŚCI NA RYNKU PRACY

Oto 35 opowiadań pokazujących wartości i dostarczających narzędzi, dzięki którym młodzi czytelnicy stawią czoła życiowym wyzwaniom. Ponadto będą mogli rozwijać swoją inteligencję emocjonalną, odkrywać talenty i je realizować. Skierowane do całej rodziny historie inspirowane są najmądrzejszymi tradycjami ludzkości. Znaczenie akceptacji siebie, magia empatii, siła prostoty i inne klucze do osobistych umiejętności sprawią, że dzieci będą się rozwijać, a przede wszystkim będą szczęśliwsze. To książka terapeutyczna, która wzmacnia poczucie własnej wartości, pomaga radzić sobie z frustracją i pokazuje drogę do samodoskonalenia – po prostu uczy, jak być szczęśliwym.

Poczucie wartości to potężne narzędzie pozwalające spokojnie iść przez życie. Oto 35 inspirujących opowiadań, które stanowią drogowskaz pokazujący dzieciom, jak być pewnymi siebie, niezależnymi i pełnymi szacunku dla siebie i innych. Historie uczą, jak pielęgnować w sobie poczucie wartości od najmłodszych lat. Dodatkowo pobudzają wyobraźnię i poczucie humoru, zwiększają wytrzymałość, miłość i akceptację dla samego siebie - takiego, jakim się jest. Książka skierowana jest do dziewczynek i chłopców w każdym wieku. Dzięki niej staną się osobami, które umieją kochać innych, dlatego że nauczyły się kochać samych siebie.

Jedną z ważniejszych cech ludzkich, które człowiek powinien sobie przyswoić, to umiejętność pozytywnego myślenia. Ta umiejętność daje siłę do realizacji wszystkiego, czego zapragniesz. Sprawia, że nawet najmniejsze rzeczy dają Ci radość, chęć do życia i poprawiają Twoje zdrowie. Autorka pisząc tę książkę, postanowiła podzielić się z czytelnikami swoimi przemyśleniami i zaproponować swoje metody do nauki pozytywnego myślenia.