Niezwykłe spotkanie dwóch duchowych dróg

Czy Dwanaście Kroków i Ćwiczenia św. Ignacego Loyoli mają ze sobą coś wspólnego? Zarówno św. Ignacy, jak i Bill Wilson – założyciel ruchu Anonimowych Alkoholików – znaleźli się na dnie w wieku trzydziestu kilku lat. Poważne problemy doprowadziły ich do radykalnej przemiany życia. Stała się ona wzorem i inspiracją dla wielu innych ludzi.

Jim Harbaugh jako jezuita poznał dogłębnie Ćwiczenia duchowe, a zajmując się terapią uzależnień, przez wiele lat prowadził zajęcia w grupach AA. Z obu duchowych praktyk, a także z Pisma Świętego wydobył to, co najistotniejsze podczas wychodzenia z nałogu. Proces ten opisuje jako uwalnianie od uzależnień i przywiązań, ale patrzy też głębiej, dostrzegając w nim przyjęcie zbawienia i Królestwa, które głosił Jezus.

Choć książka zawiera 52 rozważania – każde na jeden tydzień roku – to autor zaprasza do czytania jej we własnym, indywidualnym rytmie. Medytacje zostały ułożone zgodnie z dynamiką Ćwiczeń duchowych, a zarazem wypełnione przykładami pochodzącymi z programu Dwunastu Kroków i praktyki terapeutycznej. Zawierają wciąż aktualną mądrość, która będzie pomocą dla każdego człowieka zmagającego się ze słabościami – nie tylko dla osób uzależnionych.

OPOWIEŚĆ O TRZEŹWOŚCI OSIĄGNIĘTEJ DZIĘKI WSPÓLNOCIE AA

Od osiemdziesięciu lat Anonimowi Alkoholicy dysponują rozwiązaniem problemu alkoholizmu i choć 12 Kroków AA nie uległo zmianie od czasu ich opublikowania w 1939 roku, to suma doświadczeń członków Wspólnoty nieustannie rośnie. Dotyczy to szczególnie sponsorowania, czyli specyficznej dla AA, bezinteresownej formy pomocy w poznawaniu i realizacji Programu Anonimowych Alkoholików.
Nowe wydanie książki wzbogacone zostało o sugestie dotyczące zastosowania Tradycji AA w życiu osobistym, krótkie omówienie Koncepcji dla służb AA w Polsce, jednak głównie i przede wszystkim o rozdziały dotyczące sponsorowania. Oczywiście zaktualizowana została przy tej okazji cała treść książki.

„Doświadczenie życia codziennego uczy nas, że współcześnie trudno jest żyć według wskazań Chrystusa. Moim cichym marzeniem w czasie pisania homilii było to, aby ludzie, którzy będą te homilie głosili lub czytali, uwierzyli, że słowo Boże skierowane jest do każdego z nas, że można żyć codziennie prawami Ewangelii, i że życie według tych praw jest niczym innym jak naszą wędrówką do nieba”.

Fragment Wstępu

W ciągu swojego życia słyszymy wiele kazań, ale tylko nieliczne pozostają w naszej pamięci – te zwięzłe, konkretne, które potrafiliśmy odnieść do swojego osobistego doświadczenia i które pomogły odpowiedzieć na nurtujące nas pytania. Wybór homilii ks. Mariana Bendyka na rok B jest propozycją dla kapłanów oraz wiernych, którzy chcą pogłębić relację z Bogiem poprzez lepsze zrozumienie Słowa czytanego na coniedzielnej Eucharystii. Książkę wzbogacono również o piękne modlitwy, pozwalające jeszcze lepiej przygotować serce na kolejny rok liturgiczny.

Ks. Marian Bendyk (ur. 1955) – katecheta i duszpasterz. Przez dziewięć lat pracował w parafiach Archidiecezji Krakowskiej, a następnie posługiwał wśród Polonii amerykańskiej w Cleveland. Oprócz pracy duszpasterskiej zajmował się ulubioną przez niego homiletyką. Jego pasja zaowocowała wydaniem w latach 1995–1997 trzech tomików homilii niedzielnych pt. Żyć Ewangelią. Książki cieszyły się ogromną popularnością wśród kapłanów i zapoczątkowały nowy styl w polskiej homiletyce. Po powrocie do kraju podjął pracę duszpasterską w bazylice Mariackiej w Krakowie. Pełni posługę w konfesjonale, służy pomocą w odprawianiu chrztów i ślubów w języku angielskim i polskim. Jest autorem książek z zakresu homiletyki. Ostatnio opublikował serię pt. 7 minut na ambonie. Homilie na rok A, B, C.

Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli dają pełniejsze poznanie siebie. Jest to dzisiaj tym ważniejsze, że człowiek współczesny wskutek nastawienia na to, co widzialne i doczesne, nie umie wchodzić w siebie, by poznać swą prawdziwą wielkość, jak też rzeczywistą nędzę. Zamieszczone w książce rozważania pierwszego tygodnia Ćwiczeń pomagają dojrzeć głębię grzechu oraz jego niszczącą siłę, która zakłóca nasze najważniejsze odniesienia: do Boga, do bliźnich i do samych siebie. Wchodząc w siebie, odkrywamy podświadome, nieprzejrzyste motywy naszego postępowania oraz niszczące nas namiętności i zranienia. Czynimy to w tym celu, by z całym tym brzemieniem przyjść po przebaczenie i uzdrowienie do Chrystusa ukrzyżowanego, albowiem w Jego ranach jest nasze uzdrowienie (Iz 53, 5). Autor rozważań, zamiast łatwych rad, daje nam na czas rekolekcji coś znacznie cenniejszego: wprowadza nas na drogę twórczego szukania Boga i życia w prawdzie.

„Jezus w Eucharystii daje nam samego siebie pod postacią chleba i wina, byśmy mieli do Niego
prosty, bezpośredni przystęp, abyśmy mogli Go oglądać naszymi oczyma, słuchać naszymi
uszami, spożywać naszymi ustami, by w ten sposób upodabniać nasze serca do Jego Boskiego
Serca. Jeżeli chcemy, by nasze życie było dobre, piękne, szlachetne, by miało jasny cel i sens,
patrzmy na Jezusa, kontemplujmy Go w Najświętszym Sakramencie, prośmy serdecznie, abyśmy
mieli uczestnictwo w Jego Boskim i Ludzkim życiu".

Józef Augustyn SJ


Nagranie, w którym Autor odwołując się do osobistego i duszpasterskiego doświadczenia, zaprasza do kontemplacji Jezusa w Najświętszym Sakramencie oraz odkrywania głębi i piękna modlitwy adoracyjnej. Ważna częścią zawartych tu refleksji są ćwiczenia, które stanowią praktyczna pomoc w cierpliwym uczeniu się „sztuki adoracji

Audiobook publikacji Józefa Augustyna SJ pt. „Jezus czeka na nas. Adoracja Najświętszego Sakramentu”, która ukazała się nakładem Edycji św. Pawła (Częstochowa 2023).

Fenomen Franciszka, efekt Franciszka, franciszkomania

Określenia są różne, ale wszystkie próbują opisać to samo zjawisko. Od 13 marca 2013 roku świat nadstawia ucha i uważnie słucha, a z Watykanu płyną słowa, które nie pozwalają nikomu pozostać obojętnym.

Książka, którą trzymasz w ręce, to zbiór wypowiedzi Franciszka z pierwszych miesięcy jego Pontyfikatu. Od dnia wyboru do Światowych Dni Młodzieży w Rio. Od A do Ż. Od "Abrama" do "Żywych kamieni".

Mistyczka ze szczecińskiego bloku

Gdy Alicja Lenczewska zapisywała swoje dzienniki – Świadectwo i Słowo pouczenia – nie wiedziała, co się z nimi stanie. Dziś pomagają tysiącom ludzi w odnalezieniu drogi do swojego wnętrza i do Boga. Przez całe zawodowe życie była związana ze szkołą – pewnego dnia zmieniła się z dobrze ustawionej urzędniczki komunistycznej placówki w osobę, która chce zostawić sprawy tego świata dla Jezusa Chrystusa. Wszystko podporządkowała życiu zgodnemu z duchem Ewangelii: pomagała potrzebującym, nieustannie modliła się jak założycielka jednoosobowego zakonu kontemplacyjnego. I przez 25 lat życia prowadziła dialog z Jezusem, zapisując objawione jej pouczenia.

Autor patrzy na jej spuściznę w kontekście obfitej literatury mistycznej, począwszy od św. Teresy z Avili przez św. Teresę z Lisieux aż po św. Faustynę. Czy słowa Alicji Lenczewskiej stanowią rozwinięcie wizji tych trzech świętych kobiet? Czy to znaki czasu i wyraz Bożej opieki nad poszukującymi Jego miłości?

Zmarła zaledwie dziesięć lat temu. Ciągle żyje w naszej pamięci i z roku na rok poszerza się grono czytelników Świadectwai Słowa pouczenia.

„Jedno czyste serce może uratować miliony dusz”

Im mocniej wchodziła w mistyczną modlitwę, im bliżej była Chrystusa, tym bardziej harmonijnie łączyła w sobie rozmaite elementy życia, ten doczesny i ten wieczny. „[T]woje dni zamieniająsię w modlitwęciągłą. Dlatego nie ma tak wyraźnej granicy pomiędzy czasem przeznaczonym na modlitwę i inne sprawy. Modlitwa twoja wkracza w życie i dlatego życie wkracza też w modlitwę. We wszystkim uczestniczę, w czym uczestniczy twoje ciało i twoja dusza. Otrzymałaś znak bólu, o który prosiłaś, aby ułatwić ci to ciągłe trwanie we Mnie – świadome trwanie”, mówił do niej Jezus. I choć stopniowo właśnie dla modlitwy wycofywała się z życia czynnego (szczególnie w latach dziewięćdziesiątych i w wieku XXI), to do końca pomagała wszędzie tam, gdzie mogła.

Tomasz P. Terlikowski – znany dziennikarz, autor wielu biografii, opowiada o życiu (także duchowym) Alicji Lenczewskiej. Rozwiewa kontrowersje, a także odkrywa prawdopodobny sposób powstawania dzienników, w dużej mierze składających się z przekazanych jej wypowiedzi samego Jezusa.

Nie da się bezkarnie ukrywać, oszukiwać, kłamać.
Próbowałam.

Jak to jest, gdy musisz wciąż udawać: dzielną dziewczynkę, zbuntowaną nastolatkę, cyniczną seksbombę, nowoczesną, korzystającą z uroków życia singielkę? Jak to jest, gdy zaczynasz wierzyć we własne rojenia? Co się dzieje, gdy wreszcie przestajesz?

Tym razem było inaczej. Wcześniej mogłam siedzieć po szyję zanurzona w bagnie, udając, że to jacuzzi, wtykając kolorową parasolkę w drinka i sztucznie podkręconym głosem zakrzykując strach i rozpacz moim sztandarowym hasłem na czarną godzinę. Zabawa, zabawa. Krew się leje, łzy się leją, ale zabawa, zabawa. Dłużej już się nie dało. Teraz udawanie groziło śmiercią. A ja przecież chciałam żyć.

Alkoholiczka to prawdziwa opowieść o wchodzeniu w uzależnienie i uwalnianiu się od niego. Ta przejmująca historia przekonuje, że naprawdę można zrobić coś, co wydaje się niewyobrażalne: przestać pić.

Film Zabawa, zabawa ze scenariuszem Miki Dunin i Kingi Dębskiej już w kinach!

Mika Dunin – kulturoznawczyni, blogerka (mika-dunin.blogspot.com), autorka znakomitego Antyporadnika

Nieustannie spadać w górę

Łatwo jest nie pić, kiedy się nie chce pić. Łatwo jest trzeźwieć, gdy zdrowie dopisuje, nic nie boli, rodzina kochająca i szczęśliwa, w pracy szanują, szef docenia, na koncie coraz większa suma… Łatwo jest wierzyć w Boską miłość i opiekę, kiedy wszystko się układa, dobrze idzie, kiedy świetnie się nam powodzi. Czas próby – trzeźwości i wiary – nadchodzi wtedy, kiedy zdrowie szwankuje, partnerka odchodzi, w firmie pojawia się mobbing, praca, która w normalnych warunkach powinna zapewniać dostatnie życie, ledwo wystarcza na przetrwanie, kiedy złodzieje kradną nam oszczędności… kiedy przestaje być łatwo. A przecież wiem, już doświadczyłem, że łatwo przestaje być zawsze, prędzej czy później, choć nie na zawsze.

Alkoholik to historia wielkiej miłości: nieodwzajemnionej, zdradzonej, tragicznej, przeklętej i nie od pierwszego wejrzenia. To również opowieść o wyzwoleniu z nałogu i drodze do trzeźwości.

Meszuge – pseudonim literacki polskiego pisarza, autora książek, artykułów i esejów dotyczących problematyki alkoholizmu, wyzwolenia z uzależnienia, Wspólnoty AA i Programu 12 Kroków AA oraz szeroko pojmowanego rozwoju osobistego.

Wiele chorób stanowić może zrozumiałe usprawiedliwienie zachowań, które w innych warunkach byłyby nie tylko uciążliwe, ale nawet naganne. Z alkoholizmem jest inaczej. Alkoholizm nie usprawiedliwia, alkoholizm zobowiązuje. Jak to możliwe, że to książka nie tylko dla alkoholików? Podobnie jak wymiar uniwersalny mają pewne wartości, tak i powszechne wydają się określone problemy - alkoholicy nie mają na nie monopolu; nie tylko oni przecież nie radzą sobie z zaletami, z czekaniem, z cudzymi problemami, rozpoznaniem życiowych priorytetów... I wszyscy szukamy sposobu na dobre, satysfakcjonujące, pogodne i spełnione życie.

Alkoholizm zobowiązuje to wybór najnowszych tekstów na temat trzeźwego myślenia (nie tylko osób uzależnionych od alkoholu, alkoholików!), osobistej odpowiedzialności, potrzeby nieustannego doskonalenia się i rozwoju. Opatrzone przez autora komentarzami, uwagami i dygresjami, stanowią zaproszenie do wspólnych rozważań. Wiele z nich ma charakter i wymiar uniwersalny, mogą więc stanowić podpowiedź, propozycję także dla osób, które z alkoholem problemu nie miały i nie mają.

Książka zawiera dodatek Sponsorowanie w AA

Świat jest jak lustro. Jeśli będziesz się do niego uśmiechać, to i on będzie uśmiechać się do ciebie. Jeśli będziesz się na niego gniewać, to i on będzie gniewać się na ciebie. Miłość odbija się w miłości. Miłość to dobro najwyższe. Dane nam od Boga. Niestety, często zdarza nam się zapominać o pielęgnowaniu miłości. W jej odnalezieniu pomagają nam aniołowie. Musimy ich tylko posłuchać.

Książka jest zbiorem kilkudziesięciu opowiadań o ważnych momentach i sytuacjach życiowych, które miały duży wpływ na losy i sposób postępowania ich bohaterów. Każde z tych opowiadań zachęca nas do refleksji.

Czy anioły rzeczywiście są wśród nas? Czy ingerują w nasze życie?

Aby się przekonać, przeczytaj książkę Joan Wester Anderson, która jest nazywana „Anielską Damą”, a na temat aniołów pisze od 1992 roku. W Anielskich drogach, tłumaczonych i znanych na całym świecie, zebrała kilkadziesiąt autentycznych relacji o działaniu i obecności Bożych posłańców. Samolot, górski szlak, opustoszała podmiejska droga – to tylko niektóre miejsca, w których zwykli ludzie doświadczyli namacalnej obecności i mocy aniołów. Te nieziemskie istoty naprawdę nam pomagają, abyśmy uwierzyli, jak dobry jest Bóg.

W tej książce znajdziesz historie o anielskich interwencjach: o ponad dwumetrowym, ubranym na biało tajemniczym mężczyźnie, który przegania grupę zbirów; o anielskim pomocniku, błyskawicznie przenoszącym chłopca do jego matki po śmiertelnie niebezpiecznym ukąszeniu przez węża; o niebiańskim głosie, który pomaga zagubionemu pilotowi wylądować w gęstej mgle – żeby wymienić tylko kilka.

Ponad milion sprzedanych egzemplarzy pierwszego wydania w USA.

Bestseller „New York Timesa”

Joan Wester Anderson jest autorką ośmiu książek poświęconych tematyce aniołów. Od lat jest częstym gościem w programach radiowych i telewizyjnych. Wraz z mężem mieszka w okolicy Chicago.

Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie? Aniołowie są realni. Taką tezę stawia ..., autor książki "W objęciach aniołów".

Ale jacy oni są? I kim są? Wiemy, że ważnym zdarzeniem dla ich historii był upadek szatana i jego aniołów. To odsunęło człowieka od Boga. Z drugiej strony poprzez aniołów Bóg czuwał nad narodem izraelskim. W końcu poza tym dzięki Chrystusowi, Panu zastępów, i Jego triumfowi nad szatanem ponownie połączyliśmy się z Bogiem.Ale anioły też istnieją współcześnie. Na przykład pod postacią aniołów stróżów. Towarzyszą nam też w praktykach religijnym. A także przed śmiercią. Są zatem przy nas w najważniejszych momentach naszego życia.Książkę należy czytać jako zaproszenie do dostrzeżenia aniołów. Z wielu stron.

Geniusz, dla którego najważniejszy był człowiek

Ten wie o człowieku więcej niż Freud, Heidegger, Levinas. ks. prof. Józef Tischner

Wielkość Antoniego Kępińskiego wyraża się tym, że – odwołam się tu do zwrotu banalnego, ale kluczowego – wyprzedził on epokę. Nigdy nie czułem tego rodzaju tremy i onieśmielenia, jak teraz, dzieląc się refleksjami o tej książce. Czy Kępiński przeszedł w swoim życiu epizod psychotyczny? Są przesłanki potwierdzające tę hipotezę i o tym autorka książki pisze wprost.prof. Bogdan de Barbaro

Uformował moje spojrzenie na psychiatrię, ale też – co ważniejsze – postawy, poglądy, systemy wartości. prof. Jerzy Aleksandrowicz

Gdyby zapytać polskich psychiatrów, czyje książki wpłynęły na ich wybór kierunku kształcenia, bardzo wielu odpowie, że Kępińskiego. Nie ma chyba drugiej takiej inspiracji w psychiatrii polskiej jak jego dzieła. dr Łukasz Cichocki

Nie cierpi obłudy, układów, sztywności, „chodzenia pod krawatem”, towarzyskiego ple-ple, konferencji organizowanych po to, by szermujący tak zwanymi złotymi myślami mogli się popisać.dziennikarka Ewa Owsiany

Poglądy Kępińskiego, spopularyzowane w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, wpłynęły nie tylko na środowisko psychiatryczne, ale w ogóle na społeczeństwo. Od tego czasu inaczej zaczęto patrzeć na chorych psychicznie.prof. Krzysztof Rutkowski

Krystyna Rożnowska – dziennikarka z wieloletnim doświadczeniem, autorka cenionych poradników medycznych oraz książek, w tym biografii prof. Juliana Aleksandrowicza Uleczyć świat. W Wydawnictwie WAM opublikowała Zwyciężoną i Można oszaleć – opowieść o pacjentach szpitala psychiatrycznego.

Pełna pasji książka poświęcona sporom o nową ewangelizację

Wielu ludzi uważa, że najistotniejsze w "nowej ewangelizacji" (a zatem i to, co uczyniłoby ją naprawdę "nową") jest wykorzystywanie nowinek z różnych dziedzin, ulepszanie metod komunikacji oraz posługiwanie się najnowszą technologią. To tak jakby przyjąć, że Ewangelia sama "nie działa" zbyt dobrze i potrzebne są Ewangelia plus multimedia, Oblicze Boże plus Facebook, Duch Święty plus Twitter...

Fabrice Hadjadj w przewrotny i błyskotliwy sposób dowodzi, że w ewangelizacji nie chodzi o "skuteczne" głoszenie Ewangelii dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technik i środków przekazu. Dobra Nowina jest "spoza tego świata", nie da się o Niej mówić jak o rosole czy piłce nożnej.

Dlatego prawdziwa ewangelizacja nie jest możliwa bez autentycznego doświadczenia tajemnicy żywego Boga, które radykalnie zmienia myślenie, mówienie i całe życie człowieka.