Autor przedstawia i analizuje przemiany społeczno polityczne dokonujące się w Ameryce Łacińskiej od początku XXI wieku podkreślając uniwersalne znaczenie upadku latynoskiego neoliberalizmu i ekspansji tamtejszej lewicy.

Analiza źródeł ideologicznych i historycznych przejawów antysemityzmu w Polsce w XX wieku. Autor ukazuje trwałość antysemickich uprzedzeń podkreślając, że odpowiedzialność za ich rozpowszechnianie spada na Kościół katolicki i polską prawicę narodową.

Apartheid izraelski. Przewodnik dla początkujących to lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zrozumieć historyczne korzenie okupacji Palestyny, charakter trwającego tam dziś konfliktu oraz rozwój wznoszonego przez Izrael systemu represji, kolonizacji, separacji i dyskryminacji. Ben White pokazuje powstanie Izraela w wyniku czystki etnicznej przeprowadzonej w Palestynie w 1948 r., a także bada obecne struktury reżimu apartheidu narzuconego Palestyńczykom. Książka oparta na bogatym materiale źródłowym i rozległych badaniach autora w zajmujący i przystępny sposób wprowadza w trudną materię okupacji Palestyny. Główny tekst wzbogacony został relacjami Palestyńczyków ukazującymi konsekwencje reżimu apartheidu izraelskiego w ich codziennym życiu oraz rozdziałem pt. „Najczęściej zadawane pytania”

Autor, wybitny ekonomista francuski, opowiada się za anulowaniem długów państwowych uznanych za bezprawne i pociągnięcie do odpowiedzialności banków i korporacji finansowych.

Gdzie wyzyskuje Bruce Wayne? Czy humanoidalne małpy to wykluczeni? Jaki związek mają zombie i partie socjaldemokratyczne? Czy Carrie Bradshaw skończy z ogoloną głową, pędzona ulicami Nowego Jorku? Dla kogo naprawdę pracuje doktor Duraj? Za jaką cenę geje kupili sobie akceptację? Co ma wspólnego Ragnar Lothbrok z Donaldem Trumpem? Dlaczego boimy się Mariusza Trynkiewicza? Kogo podnieca Sasha Grey, a kogo Magda Gessler? Czy bieda jest sexy? Gdzie skończy Justin Bieber? Dlaczego Miley Cyrus pozuje nago dla Terrego Richardsona? Czemu polskich żołnierzy w Afganistanie zajmuje tak bardzo kwestia aborcji? Ile wspólnego mają Cichociemni z Johnem Rambo? Jaką lekcje historii naprawdę przerabiamy płacąc w sklepie za bułki? I co na to wszystko Sherlock Holmes? Co na to Batman?

Warto zadawać sobie właśnie takie pytania i zbadać nieco dokładniej fantazje, jakie oferuje nam popkultura. Od transformacji ustrojowej Europie Wschodniej przez kryzys 2008 r. po aktualną faszyzację nastrojów na bogatej Północy, kultura popularna, te pozornie bezideowe programy rozrywkowe czy seriale okazują się być często bogatym złożem bardzo politycznych konceptów i struktur. Są ważną i sprawnie działającą częścią sieci aparatów, dzięki którym władza może reprodukować się w postaci, przekonującej dla widzów, opowieści o sobie.

W Czystce etnicznej w Palestynie Ilan Pappe sięga do wydarzenia, bez którego nie można zrozumieć genezy izraelskiej okupacji Palestyny, a także charakteru najdłuższego konfliktu na Bliskim Wschodzie. Izraelski historyk pisze o Nakbie, brutalnej czystce etnicznej na 800 tys. ludzi, która stała się fundamentem państwa Izrael. Rozpoczęta przez bojówki syjonistyczne na początku 1948, pół roku przed proklamowaniem państwa żydowskiego i wybuchem wojny izraelsko-arabskiej, przez wiele dekad była wydarzeniem zapomnianym i nieobecnym w oficjalnej historiografii Bliskiego Wschodu. Bazując na bogatej dokumentacji, oraz świadectwach oprawców i ocalonych, Pappe rekonstruuje kolejne etapy czystek. Od pierwszych pomysłów „transferu” rdzennej ludności i budowy czystego etnicznie państwa, które rozwijały się w ruchu syjonistycznym już w latach 30. XX wieku, przez przygotowanie masowych wypędzeń w ramach planu Dalet, czemu patronował sam Dawid Ben Gurion, aż po jego konsekwentne wykonanie przez zniszczenie ponad 400 palestyńskich miast i wsi. Autor pisze o terrorze, masakrach, torturach, grabieżach i gwałtach, ostatecznie obalając mit pokojowych początków Izraela. Dowodzi też, że izraelska polityka czystek etnicznych nie zakończyła się w 1949 r. i, w zmienionych formach, trwa do dziś. Jednocześnie izraelski historyk przywraca pamięć o kraju, który został wymazany z kart historii, opisuje bohaterski opór jego mieszkańców i składa hołd jego mieszkańcom, którzy nigdy nie pogodzili się z utratą swojego miejsca na Ziemi.

Historia ewolucji intelektualnej i politycznej lewicowego nurtu opozycji demokratycznej w PRL reprezentowanego przez postacie takie jak Jacek Kuroń, Adam Michnik, Leszek Kołakowski. Analizując ich teksty, wypowiedzi i książki autor dowodzi, że już w latach 1968-1980 porzucili oni orientację socjalistyczną i koncepcje demokracji robotnoczej, przesuwając się na pozycje narodowego paternalizmu.

Autor przekonuje, że w dzisiejszym społeczeństwie zdominowanym przez gospodarkę potrzebujemy demokratyzacji procesów zarządzania ekonomicznego.

Eseje zebrane w tym tomie objaśniają zasadnicze cechy strukturalne inflacji finansów, która doprowadziła do kryzysu finansowego w 2008 r.

„Gaza – o jedną masakrę za daleko” to wstrząsająca relacja ze zbrodni popełnionej przez armię izraelską na ludności Strefy Gazy na przełomie 2008 i 2009 r., a także bezlitosna krytyka propagandy usprawiedliwiającej masowy mord. NormanFinkelstein uważa, że poruszenie w świecie, jakie wywołała inwazja na Gazę, było tak duże, że od tej pory nieprawdopodobnym będzie usprawiedliwianie jakichkolwiek zbrodni izraelskich. Tym razem Izrael naprawdę poszedł za daleko. Zaś wszystkim zwolennikom polityki Izraela, niezależnie od orientacji politycznej i religijnej, wystarczy postawić proste pytania: „Czy jesteś za, czy przeciw czystce etnicznej, za czy przeciw dyskryminacyjnym prawom, za czy przeciw wyburzaniu domów, za czy przeciw drogom i koloniom tylko dla Żydów, za czy przeciw torturom, za czy przeciw masakrom?”

Norman Finkelstein jest jednym z najbardziej znanych intelektualistów amerykańskich żydowskiego pochodzenia, który – tak jak Noam Chomsky czy Naomi Klein – krytykuje politykę państwa Izrael. Za tę krytykę dostał od Izraela 10-letni zakaz wjazdu do tego kraju. Finkelstein, którego rodzice z warszawskiego getta zostali przez hitlerowców wywiezieni do obozów koncentracyjnych w Majdanku i Oświęcimiu, uważa, iż właśnie trauma Holocaustu jest tym, co nie pozwala uczciwemu Żydowi bronić prawa Izraela do bezkarnego łamania praw człowieka i norm międzynarodowych.