Niewinność i naiwność dziecka o niezwykle wrażliwej duszy zostaje brutalnie zszargana przez okropieństwa wojny. Do bólu szczera, poruszająca do głębi relacja 14-letniego Adama, który dzień po dniu opisuje pierwsze miesiące trwającej do dziś wojny w Syrii. Chłopiec postrzega i nazywa emocje kolorami i ma nieodpartą potrzebę natychmiastowego namalowania tragicznych zdarzeń, których jest świadkiem. Opowieść jest tak sugestywna, że czytelnik w sposób wprost niewiarygodny czuje wraz narratorem strach, zdziwienie, dezorientację. Jego obrazy, na których rozpada się miasto, rodzina, wszystko co najważniejsze, długo pozostają w pamięci. Są momenty, gdy wręcz burczy ci w brzuchu i z głodu jesteś gotowy grzebać razem z nim w śmietniku albo próbować jeść wszystko, co w normalnych warunkach uchodzi za niejadalne, marzysz o szklance wody do picia czy mycia, a widok i zapach krwi miesza się z niespodziewanymi chwilami radości, zabawy i śpiewu pośród nagłych wybuchów bomb. Książka przypomina, czym jest i powinno być człowieczeństwo, jakie pokłady sił się w nas mieszczą i do jakich niezwykłych i pięknych rzeczy jesteśmy zdolni w najtrudniejszych chwilach życia.

Biografia Fayzy D. to równocześnie opowieść o najnowszej historii Syrii – dramatyczny los tłamszonego, poniżanego ludu, rebeliantów i uchodźców. Fayza, która ma tylko dziewiętnaście lat, opowiada historię swojej rodziny. Jak dwa miliony Syryjczyków musiała opuścić swój kraj, uciekając nie przed "zwyczajną wojną", ale krwawą łaźnią zgotowaną własnemu narodowi przez reżim Al-Asada. Z jej słów wyłania się obraz strachu trzymającego w szponach nie tylko jej najbliższych krewnych czy sąsiadów, ale cały kraj. Towarzyszymy jej w oczekiwaniu na powrót z więzienia ojca i ukochanego, w pierwszych dniach syryjskiej rewolucji, w ucieczce przed represjami i w trudnych chwilach nieludzkiej agonii matki. Fayza walczy nie tylko o odrobinę nadziei i godności dla siebie. Walczy o dzieciństwo dla swojego brata, walczy z nienawiścią i strachem własnego ojca, a może przede wszystkich z fundamentalistycznymi przekonaniami jego krewnych, dla których już na zawsze pozostanie tylko niepokorną i winną ich hańby dziewczyną.

Nigdy jeszcze nie ujawniono tak porażających dowodów zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości. W Syrii pewnemu człowiekowi udało się takie dowody zdobyć. Jego pseudonim to Cezar. To fotograf, zatrudniony przez syryjską policję wojskową, który ryzykował własnym życiem, przez 2 lata gromadząc zdjęcia i dokumenty więźniów torturowanych i zabijanych przez reżim. Ostatecznie udało mu się zebrać 53 tysiące fotografii. Nigdy nie ujawnił mediom swojej tożsamości. W styczniu 2015 roku w amerykańskim czasopiśmie „Foreign Affairs” prezydent Syrii Baszar el-Asad zadeklarował, że taka osoba po prostu nie istnieje: „Kto zrobił te zdjęcia? Kim jest ten człowiek? Nikt tego nie wie. Te rzekome dowody nie zostały zweryfikowane. To tylko bezpodstawne oskarżenia”. A jednak Cezar istnieje. Autorka tej książki spędziła z nim dziesiątki godzin. Jego świadectwo jest pod każdym względem wyjątkowe. Relację Cezara potwierdza śledztwo ujawniające sposoby funkcjonowania syryjskiej machiny śmierci. Poznając te dramatyczne fakty, zanurzamy się w sferze tego, co niewypowiedziane.

Ossendowski zabiera nas na niespieszny spacer po obszarach, gdzie narodziły się trzy wielkie religie – judaizm, chrześcijaństwo i islam. To nie tylko delektowanie się ichnią egzotyką, różnorodnością ras, wyznań, bogactwem kulturowym, roślinnością czy architekturą. To spotkanie z całkiem odmienną obyczajowością: zachowaniem, zwyczajami, poglądami.

"Kontener" opowiada o dramatycznej codzienności uchodźców z Syrii. To niezwykły projekt reporterski Wojciecha Tochmana, autora m.in. bestsellerowych książek "Elli, elli" i "Dziś narysujemy śmierć" oraz Katarzyny Boni, jego uczennicy z Polskiej Szkoły Reportażu. We dwójkę wyruszyli do Jordanii, by stworzyć przenikliwy, bezkompromisowy obraz największej operacji humanitarnej współczesnego świata oraz portrety ofiar wojny domowej w Syrii. Boni i Tochman przypominają czytelnikom, że choć doniesienia medialne rzadko koncentrują się na tym problemie, ciągle trwa koszmar zwyczajnych ludzi i niewinnych ofiar. Świat natomiast nazbyt chętnie o tym dramacie zapomina i nie chce go zauważać.

Teraz, gdy wszyscy wokół tyle mówią o Syrii, posłuchajmy głosu z samego centrum konfliktu - głosu ośmioletniej Jasminy z Aleppo. Głosu zmęczonego wojną, która trwa już piąty rok. Zdziwionego tą „niebezpieczną zabawą dorosłych”, która dosięga dzieci. A przecież to one powinny się bawić na prawdziwych placach zabaw. I grać w piłkę nie o kulach. Głosu przedwcześnie dojrzałego, bo w czasie wojny dorasta się znacznie szybciej, zwłaszcza gdy próbuje się zrozumieć, o czym mówią dorośli, i dorośle odpowiadać na pytania młodszych braci.

Kim jest kobieta, która ze swoim czteroletnim synem wyjeżdża do Państwa Islamskiego? Co spowodowało, że rozsądna, wykształcona osoba ulega terrorystom? Sophie Kasiki jest imigrantką – jako mała dziewczynka przyjechała do Paryża z Kamerunu, pochodzi z katolickiej rodziny. Pracuje jako pedagog w ośrodku pomocy dla rodzin mających kłopoty adaptacyjne. Kiedy pewnego dnia trzech z jej podopiecznych ucieka z kraju i dołącza do syryjskich dżihadystów, Sophie próbuje przekonać ich do powrotu. Nawet obecnie, po przeżyciu prawdziwego koszmaru, Sophie nie potrafi odpowiedzieć, w którym momencie z osoby przekonującej stała się osobą przekonywaną. W tajemnicy przed wszystkimi, razem z czteroletnim synkiem wyjeżdża do Rakki – stolicy Państwa Islamskiego. Dopiero na miejscu przekonuje się, że wszystko, co jej mówiono, jest kłamstwem. Z dnia na dzień, z wolnej, niezależnej kobiety staje się niewolnicą Daeshu (ISIS). Sophie przeszła wiele, poznała przemoc, przerażającą brutalność i bezwzględność – prawdziwe życie wyznawców Państwa Islamskiego. Tylko dzięki niesamowitej determinacji udało jej się uciec z tego piekła.

Tysiące młodych ludzi wyjechało z Europy do Syrii, aby włączyć się do dżihadu. Co motywuje ich, aby wejść w szeregi barbarzyńskiej milicji terroru tzw. Państwa Islamskiego i walczyć w krwawej wojnie domowej? Na czym polega pranie mózgów ochotników? Wyniki śledztwa dziennikarskiego Petry Ramsauer, ekspertki od spraw bliskowschodnich umożliwiają wyjątkowy wgląd w struktury tego ruchu terrorystycznego, który uważany jest za jeszcze bardziej niebezpieczny niż Al-Kaida. W swojej książce autorka przedstawia także głos byłych dżihadystów, ekspertów od spraw walki z terroryzmem oraz członków rodzin i przyjaciół sympatyków tzw. Państwa Islamskiego.

Wojny, do których państwa wolą się nie przyznawać. Kim są osławione rosyjskie zielone ludziki i kto nimi dowodzi? Do czego posuwają się najemnicy walczący w Syrii, Libii i na wschodzie Ukrainy? Kto destabilizuje sytuację w Afryce? Jak miał wyglądać zamach stanu w niedalekiej Czarnogórze? Jaki wpływ na międzynarodową politykę mają prywatne firmy wojskowe? Zbigniew Parafianowicz, dziennikarz „Dziennika. Gazety Prawnej” zajmujący się sprawami międzynarodowymi, wyruszył na Bliski Wschód i na Ukrainę, by przekonać się, jak wyglądają konflikty z udziałem najemników. W jaki sposób działają, jaki mają kodeks, do czego są wynajmowani? „Ta książka jest właśnie o tym, jak prywatne armie – w sumie nie do końca profesjonalne, lecz brutalne i bezideowe – bez wielkiego rozgłosu zmieniają świat na gorsze.”

Odkąd załamał się porządek polityczny na Wschodzie, exodus trwa. Egipt, Somalia, Libia, Erytrea, Jemen, a zwłaszcza Syria – z każdego z tych państw dziesiątki tysięcy uchodźców co roku, ryzykując życie, próbuje przedostać się przez Morze Śródziemne, by uciec od wojen, dyktatur i biedy. By móc żyć bez lęku. Czeski fotograf Stanislav Krupar i niemiecki reporter Wolfgang Bauer postanowili przebyć drogę, którą pokonują uciekinierzy. Zmienili tożsamość i przyłączyli się do Syryjczyków, którzy próbują przedostać się z Egiptu do Włoch. Plan dziennikarzy szybko zweryfikowała rzeczywistość – zostali deportowani. Udało się im jednak utrzymać kontakt z poznanymi uchodźcami i zrelacjonować ich przeżycia. "Przez morze" pokazuje prawdziwych ludzi, nie kolejne liczby w statystykach. Książka Bauera to apel do Europy, aby dostrzegła najbardziej potrzebujących.

Czasopismo naukowe prezentuje rezultaty badań nad poszczególnymi zagadnieniami związanymi ze sztuką, kulturą materialną, architekturą i archeologią Palmyry, w ramach prowadzonych tam od 1959 roku badań wykopaliskowych (obecnie pod auspicjami Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW). Wydawane od 1966 roku. Praca zawiera katalog monet odkrytych w trakcie polskich wykopalisk w Palmyrze (Syria) prowadzonych w latach 1959-2001 przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Tom w języku francuskim. Część pierwsza, wydany pośmiertnie manuskrypt Aleksandry Krzyżanowskiej, wieloletniego kustosza Gabinet Monet i Medali Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie, zawiera opis 518 monet greckich, rzymskich i bizantyjskich oraz tabele i wnioski dotyczące cyrkulacji monetarnej w Palmyrze od I do VII wieku n.e. Dołączony jest przedruk opracowania skarbu solidów bizantyjskich z VII wieku pióra Stefana Skowronka, wydanego po raz pierwszy w roku 1962. Część druga, autorstwa Michała Gawlikowskiego, kierownika badań w Palmyrze, przedstawia katalog skarbu sasanidzkich i arabsko-sasanidzkich dirhemów znalezionego w Palmyrze w roku 2001. Obejmuje on 694 monety możliwe do identyfikacji. Skarb został zgromadzony w czasie perskiej okupacji Bliskiego Wschodu w latach 614-628 i uzupełniony o 32 monety władców i gubernatorów muzułmańskich bite w Iranie i Mezopotamii w ostatnich trzydziestu latach przed reformą monetarną roku 695. ********* This volume contains a catalog of coins discovered in the course of Polish excavations in Palmyra (Syria) conducted by the Polish Centre of Mediterranean Archaeology, University of Warsaw, in 1959-2001. The first part presents a posthumous edition of a manuscript by Aleksandra Krzyżanowska, a keeper of the Department of Coins and Medals in the National Museum in Warsaw. It lists 518 Greek, Roman and Byzantine coins, and presents tables and conclusions regarding the monetary circulation in Palmyra from the 1st to the 6th century AD. A reprint of a study by Stefan Skowronek treasure of Byzantine solidi from the 7th century, first published in 1962. The second part, by Michał Gawlikowski, a longtime director of the Polish excavations in Palmyra, is a catalog of a treasure of Sassanian and Arab-Sassanian dirhems found in Palmyra in 2001. It describes 694 identifiable coins. The treasure had been hoarded during Persian domination in the Near East in 614-628 and contained also 32 coins of Muslim rulers and governors struck in Iran and Mesopotamia in the last three decades preceding the monetary reform of 695. ********* Ce livre présente un catalogue des monnaies trouvées a Palmyre de 1959 a 2001, au cours des fouilles menées par le Centre d`Archéologie Méditerranéenne de l`Université de Varsovie. La premiere partie est l`édition posthume de l`ouvrage rédigé par Aleksandra Krzyżanowska, longtemps conservatrice du Département des Monnaies et Médailles du Musée National de Varsovie. Elle contient la description de 518 monnaies grecques, romaines et byzantines, ainsi que des tables et des considérations sur la circulation monétaire a Palmyre du Ier au VIIe siecle apres J.-C. Nous y avons repris la présentation d`un trésor de solidi byzantins du VIIe siecle par Stefan Skowronek, publiée pour la premiere fois en 1962. La seconde partie, par Michał Gawlikowski, est le catalogue d`un trésor de dirhems sassanides et arabo-sassanides trouvé a Palmyre en 2001. Il comprend 694 pieces identifiables. Le trésor a été constitué pendant l`occupation sassanide du Proche-Orient entre 614 et 628, puis complété par 32 émissions des dirigeants musulmans, frappées en Iran et en Mésopotamie au cours des trente années qui ont précédé la réforme monétaire de 695.

Po raz pierwszy Marat Gabidullin, były dowódca grupy Wagnera, ujawnia nieznane fakty z wojen Putina, demaskuje sieć powiązań rosyjskich oligarchów i opowiada o mafijnym zapleczu śmiertelnie niebezpiecznych akcji. Otwierając tę książkę, nie oczekuj wyznania win, skruchy ani przeprosin. Marat spisuje historię, o której wielu chciałoby zapomnieć. Zdradza kulisy operacji zbrojnych Rosjan w miejscach, w których oficjalnie ich nie ma. Odnosi się do okoliczności aneksji Krymu i walki o Donbas w Ukrainie. Opowiada o współpracy z oficjalną armią i grupami przestępczymi. Wspomina czas, gdy sam był rosyjskim „mięsem armatnim”. Bez litości odsłania sekrety funkcjonowania grupy Wagnera - spółki widma, za działania której nikt nie ponosi odpowiedzialności. Ta historia to nie opowieść dziennikarza śledczego ani najlepszego komentatora wojennego. To spowiedź najemnika, który wspomina swoją drogę i najtrudniejsze doświadczenia: sięgnięcie do jądra zła.

Po raz pierwszy Marat Gabidullin, były dowódca grupy Wagnera, ujawnia nieznane fakty z wojen Putina, demaskuje sieć powiązań rosyjskich oligarchów i opowiada o mafijnym zapleczu śmiertelnie niebezpiecznych akcji. Otwierając tę książkę, nie oczekuj wyznania win, skruchy ani przeprosin. Marat spisuje historię, o której wielu chciałoby zapomnieć. Zdradza kulisy operacji zbrojnych Rosjan w miejscach, w których oficjalnie ich nie ma. Odnosi się do okoliczności aneksji Krymu i walki o Donbas w Ukrainie. Opowiada o współpracy z oficjalną armią i grupami przestępczymi. Wspomina czas, gdy sam był rosyjskim „mięsem armatnim”. Bez litości odsłania sekrety funkcjonowania grupy Wagnera - spółki widma, za działania której nikt nie ponosi odpowiedzialności. Ta historia to nie opowieść dziennikarza śledczego ani najlepszego komentatora wojennego. To spowiedź najemnika, który wspomina swoją drogę i najtrudniejsze doświadczenia: sięgnięcie do jądra zła.

Celem pracy jest próba ukazania wpływu podziałów religijnych, narodowych i etnicznych w społeczeństwie syryjskim na przemiany polityczne w państwie. W jego osiągnięciu istotne jest ustalenie przebiegu procesu przejęcia władzy przez mniejszość alawicką i przedstawienie wpływu ich rządów na procesy po­lityczne w Syrii. Kolejnym zamysłem poznawczym jest wskazanie przyczyn na­rodzin konfliktu zbrojnego w Syrii oraz przygotowanie prognoz dla powojen­nej Syrii, które mogą być inspiracją do zmian i tworzenia nowej rzeczywistości w państwie syryjskim. W pracy zrezygnowano z analizy zagadnień związanych z mozolnymi ne­gocjacjami pokojowymi w sprawie zakończenia konfliktu w Syrii trwającymi od 2012 roku. Jest to bardzo złożony problem, który zasługuje na osobną rozprawę i pod względem tematycznym odbiega od głównego problemu pracy. Ze wstępu

Spotykają się w gruzińskim McDonaldzie, reporter z Polski i była aktorka z Groznego. Życie Lary odzwierciedla wszystko, co na przestrzeni ostatnich lat zdarzyło się w Gruzji, Czeczenii i Syrii. Matka mudżahedinów opowiada o tym, jak wojna wielokrotnie stawała u jej drzwi. I o swojej jedynej obsesji: jej synowie mają pamiętać o tym, by „żyć, nie umierać”. Szamil i Raszid dorastają w rajskiej dolinie na rubieżach Gruzji. Jako nastolatkowie emigrują do Polski, by zostać Europejczykami. Potem wyjeżdżają dalej na Zachód, zakładają rodziny. Po latach europejski raj zaczyna ich przerażać swoją obcością i duchową pustką. Wciąga ich święta wojna, wojna o wartości ich zdaniem największe - obietnica nowego raju. Tak trafiają do Syrii… Lara wciąż walczy o to, by wrócili do domu. Pozornie odległe od siebie „kontynent rosyjski” oraz bliskowschodni kalifat okazują się ściśle związane. Na ich styku rodzi się fundamentalizm, a historia Lary pokazuje, że każdy raj może okazać się piekłem. Jagielski jest doskonałym przekaźnikiem historii Lary. Nie próbuje narzucać swojego zdania. Opisuje. Nie wychodzi poza swojego bohatera, choć spokojnie mógłby. Przecież wojnę w Czeczenii widział na własne oczy. Z ogromną - właściwą wszystkiemu, co pisze - empatią wczuwa się w rolę zrozpaczonej matki i tragicznej bohaterki, walczącej na oślep z globalnymi, niezrozumiałymi siłami.

Wstrząsająca opowieść dwudziestopięcioletniej Francuzki o dramatycznej walce o córeczkę uprowadzoną przez jej męża do syryjskiego obozu dżihadystów. Meriam i jej mąż urodzili się i wychowali we Francji. Byli szczęśliwi - dopóki on nie został zwerbowany przez syryjskich dżihadystów. Meriam patrzyła z przerażeniem, jak zmienia się w fanatycznego wroga „niewiernych”. Kazał jej zakrywać twarz, zabronił pracować, słuchać muzyki, wychodzić z domu. Rozstała się z nim w 2012 roku. Klika miesięcy później porwał ich roczną córeczkę Assię i wywiózł do Syrii. „Wolę, żeby moja córka zginęła jak męczennica Allaha, niż wróciła do Francji”, powiedział Meriam przez telefon. W tle słyszała płacz swojego dziecka… Wiedziała, w jakim niebezpieczeństwie jest Assia. Poruszyła niebo i ziemię. Dotarła nawet do prezydenta. Wreszcie wbrew ostrzeżeniom francuskich władz, ryzykując życie, wyruszyła do Turcji, do rozdartego wojną rejonu przy syryjskiej granicy, by ratować córkę...

Książka przesyłana szyfrowanymi wiadomościami z miasta okupowanego przez Państwo Islamskie. Zajęta przez Daisz Rakka stała się jednym z najbardziej izolowanych i zastraszonych miast na świecie. Zakazano tam sprzedaży telewizorów, karalne stało się noszenie spodni o nieodpowiedniej długości, a korzystanie z telefonów komórkowych uznano za niewybaczalne przestępstwo. Odcięto dostęp do miasta dziennikarzom, a za kontakt z przedstawicielami zachodnich mediów grozi ścięcie. Mimo wszystkich tych ograniczeń po kilku miesiącach stresujących i zrywanych rozmów telewizja BBC zdołała skontaktować się z niewielką grupą aktywistów Asz-Szarkijja 24. Jeden z jej członków, podejmując śmiertelne ryzyko, zgodził się opisać swojedoświadczenia. Widząc bestialskie mordy, których ofiarami padli jego przyjaciele i krewni, a także będąc świadkiem całkowitego rozkładu życia społecznego i lokalnej gospodarki, Samir walczy z Państwem Islamskim w jedyny możliwy dla niego sposób: przekazując światu, co dzieje się z jego ukochanym miastem.