Średniowieczne awantury Baudolina – niezrównanego gawędziarza, który potrafi zamienić kłamstwo w prawdę, a legendę w rzeczywistość. Baudolino, czternastoletni chłopski syn, obdarzony bystrym umysłem i fantazją, przyprowadza pod rodzicielski dach zabłąkanego wśród mgieł i moczarów rycerza. Nieznajomym gościem okaże się Fryderyk Barbarossa. Chłopak zdobywa sympatię cesarza, ten zaś zabierze go ze sobą w świat i obdarzy ojcowską miłością. Baudolino lubi opowiadać i zmyślać, przy czym jakimś cudem wszystko, co wymyślił, staje się rzeczywistością. I tak któregoś razu, ku pożytkowi przybranego ojca, układa legendarny list księdza Jana; obiecuje w nim zachodniemu światu bajeczne królestwo na Wschodzie, rządzone przez chrześcijańskiego króla. Fryderyk, wyruszając na wyprawę krzyżową, także chce dotrzeć do mitycznego królestwa. Po jego śmierci, niespodziewanej i tajemniczej, Baudolino kontynuuje wędrówkę, przeżywa niezwykłe przygody i spotyka najdziwniejsze istoty. Swe dzieje opowiada Niketasowi, bizantyjskiemu historykowi, w czasie gdy krzyżowcy plądrują Konstantynopol. Dopiero wtedy zaczyna pojmować rzeczy, których dotąd nie rozumiał.

Czwarta powieść z komisarzem Salvem Montalbanem w roli głównej - czwarta sprawa, w której w równym stopniu nietypowa jest zbrodnia, co postać prowadzącego śledztwo. Podczas prywatnej podróży służbowy samochód Montalbana potrąca zielone twingo. Zaintrygowany brakiem reakcji ze strony właściciela, komisarz zakrada się do willi, przed którą doszło do incydentu. Podczas tej nieformalnej wyprawy odkrywa zwłoki pięknej, młodej blondynki. I oto, podobnie jak w poprzednich powieściach, wskutek niekonwencjonalnego postępowania policjanta, z jednej sprawy robią się dwie - trzeba odkryć zabójcę, lecz również sprawić, żeby zwłoki zostały odkryte w następstwie formalnej procedury. Kiedy Montalbano realizuje swoją mistyfikację, staje się przypadkowym świadkiem prywatnego koncertu światowej sławy skrzypka, który stara się uciec od świata...

Oriana Fallaci - legendarna włoska reporterka i korespondentka wojenna, publicystka i pisarka. Relacjonowała konflikty w Wietnamie, Indiach, Afryce Południowej, na Bliskim Wschodzie. Uznawana za mistrzynię wywiadu. Tym razem w roli powieściopisarki - w monumentalnym pomniku pacyfizmu, jakim jest "Inszallah", ukazuje prawdziwy obraz okrucieństwa i bezsensu wojny. To książka o nieuchronności losu. Jej akcja rozpoczyna się, gdy w Bejrucie szyicka sekta Dzieci Boga dokonuje samobójczych zamachów na siedziby amerykańskiego i francuskiego kontyngentu pokojowego, zabijając kilkaset osób. A jest jeszcze trzeci kontyngent, włoski... "Postaci w tej powieści są wymyślone. Wymyślone są ich historie, wymyślona akcja. Ale wydarzenia, które ją zapoczątkowały, są prawdziwe. Prawdziwy jest krajobraz, prawdziwa wojna, o której opowiada ta książka. Autorka dedykuje ją czterystu żołnierzom amerykańskim i francuskim zamordowanym w Bejrucie przez sektę Dzieci Boga. Dedykuje ją mężczyznom, kobietom, starcom, dzieciom zamordowanym w innych masakrach w tym mieście i we wszystkich masakrach owej odwiecznej masakry, której na imię wojna" - Oriana Fallaci

Przez wiele lat głównym obszarem działalności twórczej Camillerego, włoskiego pisarza i reżysera, był teatr. Jako pisarz debiutował na początku lat 40. XX wieku. Opublikował wówczas kilka wierszy. Nie podjął jednak dalszych prób poetyckich, lecz zaangażował się w pracę reżysera teatralnego, którą łączył z eksperymentami prozatorskimi. Od czasu publikacji w 1994 roku "Kształtu wody", pierwszej powieści detektywistycznej Camilleriego, jego popularność i poczytność we Włoszech stale wzrasta, od kilku lat zasługując na miano fenomenu czytelniczego. Bardzo mocną stronę tych powieści stanowi ciekawie zarysowana postać głównego bohatera, komisarza Salvo Montalbano, człowieka z krwi i kości. Komisarz, indywidualista i sentymentalny samotnik, skupia w sobie najlepsze cechy tradycyjnych wartości sycylijskiej arystokracji: niezależność, poczucie honoru oparte na lojalności i uczciwości, ironiczny dystans wobec przedstawicieli nowych hierarchii, sympatię dla wyższych sfer, a zarazem szacunek i współczucie dla ludzi prostych, przegranych i skrzywdzonych. Akcja wszystkich książek rozgrywa się w małej sycylijskiej mieścinie o nazwie Vigata, której nie ma na mapie, lecz która - zgodnie z zapewnieniem autora - jest dość wierną repliką jego rodzinnego miasteczka, żyjącego własnym rytmem, z dala od ważnych i głośnych spraw świata. W Vigacie zostaje odnalezione ciało inżyniera Luparello, lokalnej osobistości. Według orzeczenia biegłych, przyczyną śmierci był atak serca spowodowany "przedawkowaniem" uciech erotycznych. Komisarz Montalbano, pomimo nacisków, ociąga się z zamknięciem śledztwa, i to nie tylko dlatego, że denat uchodził za człowieka ostrożnego i raczej wstrzemięźliwego. Pewne osoby zachowują się dziwnie, a w pobliżu zwłok odnajdują się zagadkowe przedmioty.

Siła dwudziestu historii opowiedzianych przez Italo Calvino tkwi w sposobie ukazywania drugiego, zdominowanego przez pory roku, rośliny i zwierzęta oblicza rosnącej metropolii. Aby je poznać, nie potrzeba sekretnej wiedzy oraz nadprzyrodzonych zdolności: wystarczy na ulicy stanąć (a nie przystanąć), schylić się i czemuś przyjrzeć (a nie coś omieść wzrokiem), przejść na piechotę (a nie przemknąć tramwajem), zawierzyć choć raz mylnej intuicji, która w zamgloną zimową noc każe wybrać drogę w lewo i mimo znaków zakazu - przeskoczyć mur. Italo Calvino nieustannie konfrontuje postaci swej powieści z nieokiełznaną przyrodą. Każe zatrzymać wzrok na płatkach śniegu, w spadających liściach dostrzec oryginalne serwety. Ten świat pochłania czytelnika.

Kolejna powieść sensacyjna z komisarzem Montalbano w roli głównej łączy wątek kryminalny z gorzko-ironicznym obrazem sycylijskiej prowincji. W miasteczku Vigàta dzieją się rzeczy zdumiewające: jeden z mafijnych bossów koniecznie chce się oddać w ręce policji; złodzieje z niezrozumiałych powodów porzucają ciężarówkę z wielkim łupem. Sprawy zaczynają przybierać dramatyczny obrót, kiedy ginie jedyny świadek kradzieży i gdy dochodzi do zamachu na życie "nawróconego" gangstera. Sensacyjny zwrot w śledztwie stanowi odkrycie tajemniczej groty z ciałami zamordowanych kochanków. Znalezione przy nich przedmioty, w tym pies z terakoty, mogą wskazywać na zbrodnię rytualną, badania zaś poświadczają, że do tragedii doszło przed pięćdziesięciu laty. Tę skomplikowaną szaradę stara się rozwiązać znany już czytelnikom z powieści "Kształt wody" komisarz Montalbano, który już dawno pozbył się złudzeń co do praw rządzących jego piękną wyspą.

Andrea Camilleri - autor kryminałów z komisarzem Montalbano - tym razem przenosi akcję swojej opowieści w XIX wiek. W małym sycylijskim miasteczku czeka na nas cała galeria fantastycznych postaci. Jest paru zdegenerowanych arystokratów, tajemniczy aptekarz, zapalczywy ksiądz, wielbicielka bielizny z flandryjskiej koronki, ponury zarządca folwarku i jego oszałamiająco piękna żona. Wszystko zaczyna się w dniu, w którym w miasteczku pojawia się tajemniczy przybysz w kraciastym garniturze. Niby obcy, a jednak rozpoznaje go stary markiz. To właśnie jego rodzinny pałac stanie się już niedługo sceną niesamowitych wydarzeń. Niewinna, początkowo, intryga zaczyna się rozwijać w zupełnie zaskakującym kierunku.

Wydawcy odrzucali obsceniczną, niemoralną, szokującą "Sztukę radości" przez 20 lat. Z jej powodu autorka wpadła w depresję, popadła w ubóstwo i trafiła do więzienia. Książka, którą dzisiaj nazywa się "arcydziełem", "niekwestionowanym odkryciem" i "wydawniczym wydarzeniem", za życia autorki została zmiażdżona przez krytykę i nie sprzedała się w ani jednym egzemplarzu. Powieść Sapienzy jest dziś uważana za wnikliwe spojrzenie na XX wiek, najważniejsze wydarzenia polityczne i zmiany społeczne, widziane oczami niezwykłej kobiety, która upaja się łamaniem reguł przesiąkniętego faszyzmem patriarchalnego społeczeństwa. Utrata dziewictwa z młodym chłopakiem na pierwszych stronach powieści, molestowanie seksualne przez jego ojca, tragiczna śmierć matki i siostry, pobyt w klasztorze, pełne uciech życie na królewskim dworze, uwodzenie kobiet i mężczyzn – to tylko czubek góry lodowej. Historia kobiety napędzana seksualną wolnością i intelektualną niezależnością ponad cztery dekady temu była nie do przyjęcia.

To już trzecie spotkanie polskich czytelników z komisarzem Montalbano - człowiekiem o nastrojach zmiennych jak sycylijska aura i niezrównanym smakoszem. Tym razem komisarz musi rozwiązać sprawę tunezyjskiego rybaka, zatrudnionego na włoskim kutrze i zabitego od strzału oddanego z tunezyjskiej łodzi patrolowej. Jednocześnie w Vigacie ofiarą morderstwa pada właściciel firmy handlowej, Aurelio Lapecora. Wdowa rzuca oskarżenie na kochankę denata, piękną Tunezyjkę imieniem Karima. Okazuje się, że przedsiębiorcza emigrantka szczególnie upodobała sobie majętnych starszych panów, którym świadczyła dość wymyślne usługi. Borykający się z bardzo trudnymi problemami osobistymi komisarz Montalbano dojdzie z czasem do wniosku, że pochodzenie osób uwikłanych w te dwie, zdawałoby się, zupełnie niepowiązane ze sobą sprawy będzie mieć kluczowe znaczenie dla rozwiązania jednej groźnej zagadki.