Kiedy jesienią 1934 roku minister Józef Beck podejmował na raucie delegację rządu Liberii, goście, którzy przybyli do Warszawy z przyjacielską wizytą, nie podejrzewali, że na biurko ich gospodarza trafił właśnie plan przejęcia całkowitej władzy w Liberii. W razie potrzeby zbrojnie. Brawurowa w zamyśle akcja liberyjska była jednym z epizodów polskiej międzywojennej „przygody” z kolonializmem, o której opowiada książka „Bzik kolonialny” – historii dziś zapomnianej, wstydliwej, niekiedy awanturniczej, często groteskowej. Dzięki koloniom, które się nam - jak zapewniano - jako mocarstwu, po prostu należały, Polska miała wydobyć się z biedy i zacofania. W rzeczywistości polskie ambicje to przykład zbiorowej iluzji oraz potęgi propagandy. A także dowód, że wkrótce po odzyskaniu niepodległości niemała część Polaków wyżej stawiała korzyści z panowania nad zamorskimi ziemiami i ludami niż dawną romantyczną dewizę „za wolność naszą i waszą”.

Witold Jurasz, autor popularnego podcastu "Raport międzynarodowy", widział Rosję z bliska – był dyplomatą w polskiej ambasadzie w Moskwie. W swojej książce przeplatając opisy polityki Władimira Putina z opowieściami z codziennego życia w Rosji pokazuje, że Putin nie jest twórcą zła, które widzimy oglądając relacje i czytając reportaże na temat rosyjskich zbrodni popełnianych na Ukrainie. Zło w Rosji – i niestety również zło w Rosjanach – było bowiem jedynie uśpione i wystarczyło niewiele, by na nowo zatryumfowało. Co gorsza, zło miało w sobie wiele zwodniczego uroku. Uwodziło umiejętnością gry na głęboko skrywanych, zduszonych polityczną poprawnością słabościach ludzi Zachodu. W efekcie, mimo że Władimir Putin szczerze, jak mało który przywódca w historii, informował o swoich zamierzeniach, równocześnie zdołał uśpić naszą czujność. A może to nie Putin nas uśpił. Może sami chcieliśmy być ślepi?

Minęło 10 lat od śmierci pierwszego ministra spraw zagranicznych wolnej Polski, a zarazem zupełnie niedawno obchodziliśmy 30. rocznicę wielkiej zmiany. W 1989 roku zaczęło się odzyskiwanie przez Polskę wolności i suwerenności oraz budowanie demokratycznego państwa prawa. Istotną częścią tej transformacji była polityka zagraniczna, której ster w tym historycznym momencie został powierzony Profesorowi Krzysztofowi Skubiszewskiemu. Nikt wtedy nie sądził, że nie mogło być dla Polski lepszego wyboru. Linia Mazowieckiego-Skubiszewskiego stała się mocnym fundamentem polityki zagranicznej RP oraz jednym z filarów nowej Polski w rodzinie wolnych narodów Europy - czy szerzej - Zachodu. Książka jest próbą spojrzenia na wartość tego dziedzictwa i jego obecność w polityce zagranicznej odrodzonej Rzeczypospolitej. W tomie publikują: Jan Barcz, Agnieszka Bieńczyk-Missala, Patrycja Grzebyk, Robert Kupiecki, Roman Kuźniar, Jerzy Łukaszewski, Marek Madej, Adam Daniel Rotfeld, Stanisław Sulowski, Andrzej Szeptycki, Henryk Szlajfer, Roman Wieruszewski.

Prezentujemy Czytelnikom kolejny numer czasopisma „Ekonomia XXI Wieku”, na który składają się artykuły poruszające zagadnienia z zakresu międzynarodowych stosunków gospodarczych, gospodarki cyfrowej oraz funkcjonowania w Polsce regionów wiejskich, a także regionów górskich. Niektóre z nich prezentują wyniki badań empirycznych, inne zaś mają charakter analityczny lub przeglądowy. Niniejszy zeszyt otwiera opracowanie Zdzisława W. Puśleckiego, poświęcone rozważaniom na temat polityki Chin dotyczącej liberalizacji handlu międzynarodowego. Na podstawie modeli polityki handlu zagranicznego oraz danych empirycznych autor bardzo szeroko analizuje konsekwencje polityki Chin w zakresie liberalizacji wymiany międzynarodowej. Rozważa je bowiem zarówno na poziomie funkcjonowania gospodarki chińskiej, rynków krajowych, jak i na poziomie globalnym. Interesującymi wątkami wydają się zasygnalizowane zagadnienia dotyczące zmian w układzie sił grup interesu oraz znaczenie instytucji w ukierunkowaniu i ograniczaniu działań grup interesu. Do zagadnień związanych z funkcjonowaniem gospodarek w regionie Azji nawiązują autorzy kilku kolejnych artykułów. W pierwszym z nich Sebastian Bobowski omawia genezę projektu Szczytu Azji Wschodniej (EAS), wskazując na aktywność Japonii w kształtowaniu azjatyckiego regionalizmu dyplomatycznego. O roli Japonii w regionie Azji i Pacyfiku traktuje także artykuł Anny H. Jankowiak. Za pomocą danych empirycznych dotyczących handlu i inwestycji zagranicznych autorka dowodzi, że Japonia odgrywa rolę lidera w procesie regionalizmu azjatyckiego. Jednocześnie zwraca uwagę na Chiny, aspirujące do objęcia kontroli nad procesami zachodzącymi w regionie. Kraje azjatyckie, a konkretnie Malezja i Indonezja, są przedmiotem zainteresowania kolejnego opracowania, które wpisuje się w dyskusję na temat znaczenia konsensusu waszyngtońskiego dla funkcjonowania gospodarek, którym zaaplikowano reformy oparte na jego założeniach. Opierając się na literaturze przedmiotu oraz danych empirycznych, Paweł Gliniak formułuje hipotezę o negatywnych konsekwencjach implementacji konsensusu waszyngtońskiego w krajach rozwijających się.

Kto naprawdę rozpoczął II wojnę światową? Według Wiktora Suworowa, z dostępnych materiałów, a także oficjalnych publikacji wynika, że przywódcy komunistyczni w równej mierze jak naziści przyczynili się do wywołania wojny i snuli plany zdobycia Europy. Autor precyzyjnie analizuje motywy Stalina i Hitlera i ujawnia zakulisowe machinacje. "Sowieccy komuniści obarczają imperialistów całego świata odpowiedzialnością za rozpętanie wojny, ale przemilczają niechlubną rolę, jaką w tym największym kataklizmie XX wieku sami odegrali. (...) Jeszcze nim Hitler został kanclerzem Rzeszy, sowieccy przywódcy nadali mu tajny tytuł - Lodołamacz Rewolucji. «Lodołamacz Rewolucji» miał bezwiednie oczyścić drogę dla światowego komunizmu. (...) Popełniając straszliwe zbrodnie przeciw ludzkości, Hitler pozwolił Stalinowi w odpowiedniej chwili ogłosić się Wyzwolicielem Europy - i zastąpić brunatne obozy czerwonymi".

Publikacja jest poświęcona ćwierćwieczu polityki zagranicznej Polski od chwili przemian ustrojowych na przełomie 1989 i 1990 r. W zebranych artykułach zostały opisane zarówno sukcesy polskiej dyplomacji, jak i wyzwania, przed którymi stoi III Rzeczpospolita na arenie międzynarodowej. Monografia składa się z czterech bloków tematycznych. Trzy pierwsze dotyczą relacji Polski z poszczególnymi regionami - Unią Europejską, Europą Wschodnią oraz krajami pozaeuropejskimi, zaś czwarty - polityki bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Ocena efektów polityki zagranicznej Polski w ciągu ostatnich 25 lat nie jest jednoznaczna. Z jednej strony Polska do sukcesów zaliczyć może wstąpienie do Paktu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej, pojednanie z Niemcami oraz stworzenie w miarę stabilnych warunków rozwoju gospodarczego. Z drugiej strony pewne problemy międzynarodowe, np. pojednanie z Rosją, pozostały nierozwiązane. Niniejsza książka pozwala lepiej zrozumieć uwarunkowania polityki zagranicznej Polski i ocenić, na ile polskie służby dyplomatyczne podołały wyzwaniom po 1989 r.

Praca, pt.: „Polityka zagraniczna Polski wobec Ameryki Łacińskiej w okresie pozimnowojennym”, poświęcona jest analizie polityki zagranicznej Polski wobec wybranych państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów w okresie pozimnowojennym. Monografia w kompleksowy sposób ukazuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich, ze szczególnym uwzględnieniem relacji bilateralnych z wybranymi państwami tego regionu, tj.: Brazylią, Argentyną, Chile, Meksykiem, Kolumbią i Wenezuelą. Stosunki dwustronne ukazane zostały na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, kulturalnej oraz naukowej. W pracy pojawiają się także odwołania do stosunków Polski z innymi państwami Ameryki Łacińskiej, jak np. Kuby, Peru, Panamy czy Ekwadoru. Choć zasadnicza część pracy poświęcona jest relacjom dwustronnym po 1989/1990 roku, a zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, to w pracy pojawiły się również odniesienia do wcześniejszych okresów polityki Polski wobec Ameryki Łacińskiej z podziałem na ich najbardziej charakterystyczne etapy, ukazujące elementy ciągłości i zmiany w stosunkach dwustronnych. Relacje Polski z państwami latynoamerykańskimi ukazano zarówno w wymiarze dwu-, jak i wielostronnym. Praca jest pierwszą w literaturze przedmiotu, która w kompleksowy sposób prezentuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich w okresie pozimnowojennym. Monografia ta, kierowana jest do osób, których zainteresowania koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski na kierunkach pozaeuropejskich, z powodzeniem może zostać wykorzystana, jako podstawa do opracowania poszerzonej strategii RP w odniesieniu do krajów tego regionu, a także przez różnego rodzaju think-tanki zajmujące się opracowywaniem materiałów o charakterze doradczym w zakresie polityki zagranicznej RP, jak również przez społeczność akademicką (naukowców, dydaktyków oraz studentów) w celu poszerzenia wiedzy na temat stosunków Polski z krajami Ameryki Łacińskiej. Justyna Łapaj-Kucharska, doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych, w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka artykułów naukowych osadzonych w zagadnieniach stosunków międzynarodowych, dotyczących między innymi: Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu i polityki zagranicznej Polski. Uczestniczka kilku grantów uczelnianych i projektów naukowo-badawczych poświęconych zróżnicowanej tematyce z pogranicza mediów, teoretycznych aspektów demokracji, funkcjonowania Unii Europejskiej oraz relacji międzynarodowych. Od 2010 roku członkini kolegium redakcyjnego Czasopisma UŚ „Pisma Humanistyczne”, od 2015 roku figurującego na liście B czasopism punktowanych MNiSW. Od 2013 r. pełni funkcję redaktora tematycznego oraz zastępcy redaktora naczelnego Pism Humanistycznych. Od 2007 roku zaangażowana w działalność o charakterze organizacyjnym. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Koła Naukowego Stosunków Międzynarodowych UŚ, w ramach którego współorganizowała szereg studencko-doktoranckich konferencji naukowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym z udziałem licznych ekspertów ze świata nauki, kultury, biznesu i polityki. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski, Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu (ze szczególnym uwzględnieniem państwa Izrael), kultury żydowskiej, stosunków międzynarodowych (ze szczególnym uwzględnieniem Korei Północnej) oraz psychologicznych aspektów terroryzmu. Wybrane publikacje: - Selected aspects of Polish-Mexican relations on the political, economic and cultural-scientific level in the 21st century, “Ad Americam. Journal of American Studies. vol. 19” (Kraków 2018). - Stosunki australijsko-izraelskie w latach 1948-2013. Polityka Zagraniczna Australii w XXI wieku. Red. A. Kandzia-Poździał (Katowice 2017). - Sytuacja Polaków osadzonych w ekwadorskich więzieniach za przemyt narkotyków w kontekście kryzysu wymiaru sprawiedliwości w Ekwadorze, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” (Katowice 2016). - Brazylia w polskiej polityce zagranicznej w drugiej dekadzie XXI wieku. Stosunki Polski z mocarstwami (...)

Po niemal dwóch fatalnych w skutkach kadencjach PiS-u Radosław Sikorski mówi „sprawdzam!” i pyta, w jakim stanie jest dziś Polska. Zamiast końca historii otrzymaliśmy koniec rzeczywistości, którą znamy. Wstrząsy – terroryzm, pandemia, załamanie gospodarcze i wojna – nie ominęły także nas. Polska wkracza w nową erę, borykając się z wewnętrznymi sporami, nepotyzmem i zaprzepaszczonymi szansami na rozwój. Bezsensowna walka z Unią Europejską zepchnęła nas na margines sceny międzynarodowej – i to w momencie, w którym bezpieczeństwo naszego kraju zostało zagrożone. Radosław Sikorski – były minister spraw zagranicznych, europoseł i niestrudzony komentator rzeczywistości politycznej – bezlitośnie punktuje słabości i niekompetencję ekipy rządzącej. Jasno pokazuje, jak jej działania doprowadziły do osłabienia stabilności Polski oraz naszej pozycji na arenie międzynarodowej. W ciętych, błyskotliwych tekstach piętnuje kolejne absurdalne decyzje, groteskowe polityczne szopki oraz rażące błędy, których konsekwencje będziemy odczuwać latami. Wskazuje też – nie zawsze łatwe czy oczywiste – drogi wyjścia z obecnej sytuacji.

Świat jeszcze przed chwilą patrzył na nas z podziwem. Liczono się z naszym zdaniem. Byliśmy wiodącym państwem Europy. Dziś patrzy się na nas ze zdumieniem. Stoimy z boku. Władza mówi, że dumnie, ale faktem jest, że samotnie. Po co nam Unia Europejska? Czy zagraża nam Rosja? Na ile możemy polegać na USA? Jak wrócić do wielkiej gry? Na takie pytania odpowiada Radosław Sikorski, wykładowca Harvardu, były minister obrony i spraw zagranicznych. Człowiek, który prowadził grę z największymi: Clinton, Ławrowem, Merkel czy Janukowyczem.

Witamy w pisowskiej Polsce. Od 2015 roku równym krokiem maszerujemy w stronę dyktatury. Czy czeka nas taki los, jaki Węgrom i Turcji zgotowali Orbán i Edroğan? Rząd okłamuje nas, że naszymi wrogami są zgniły Zachód i lewacka Unia Europejska, ale może prawdziwe zagrożenie dla demokracji w Polsce jest gdzie indziej? Czy partia rządząca realizuje interesy Rosji? Czy rząd prowadzi z nami wojnę informacyjną? Kto odpowiada za demontaż systemu sprawiedliwości w Polsce? Czy „wstaliśmy z kolan” po to, by wdepnąć w bagno afer, ustrojowej rewolucji i państwa policyjnego? Czy czeka nas polexit i powrót do ruskiego miru? Czym grozi romans z dyktaturą i komu jest na rękę? Próbuje się nas zwieść programami+, loteriami covidowymi, dodatkowymi emeryturami i bonami turystycznymi, żebyśmy przymknęli oko na to, jak w Polsce – bez żadnego oporu z naszej strony – rozkwita autorytaryzm. Poznaj wiarygodną, opartą na faktach, merytoryczną analizę tego, co naprawdę dzieje się w Polsce. O tym nie usłyszysz w rządowych mediach.

Monografia stanowi próbę odpowiedzi na jakie aktualne pytanie: czy możliwe jest powstanie świata dwubiegunowego, w którym dwa rywalizujące mocarstwa - Stany Zjednoczone i Chiny - będą odgrywać równorzędne role. Przeprowadzone przez autorów badania oraz obserwacje stosunków amerykańsko-chińskich przyniosły argumenty zarówno potwierdzające tę koncepcję, jak i ją negujące. Które z tych dwóch państw stanie się światowym liderem w kwestiach politycznych, gospodarczych i militarnych w XXI wieku? Dyskusja pozostaje otwarta.

W numerze [Contents] S T U D I A [ S T U D I E S ] Edward Haliżak: Międzynarodowe studia bezpieczeństwa – subdyscyplina nauki o stosunkach międzynarodowych [International Security Studies as a Sub-discipline of International Relations], doi 10.7366/020909613201701, s. 9–34; Janusz Symonides: Traktat o zakazie broni nuklearnej [Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons], doi 10.7366/020909613201702, s. 35–50; Anna Wojciuk: Od zagrożenia normatywnego do soft power: teoretyczne aspekty analizy dyfuzji modeli instytucjonalnych [From Normative Threat to Soft Power: Theoretical Aspects of Diffusion Analysis of Institutional Models], doi 10.7366/020909613201703, s. 51–64; Tomasz Grzegorz Grosse: Woods jako reżim geoekonomiczny [Bretton Woods as a Geoeconomic Regime], doi 10.7366/020909613201704, s. 65– 82; Grażyna Michałowska: Dzieci uchodźcy [Juvenile Refugees], doi 10.7366/020909613201705, s. 83–104; Rafał Ulatowski: Zagraniczna polityka kulturalna i edukacyjna Niemiec [Germany’s Foreign Cultural and Educational Policy], doi 10.7366/020909613201706, s. 105–122; Weronika Garbacz: Dyplomacja ekonomiczna w paradygmacie realistycznym – próba konceptualizacji pojęcia [Conceptualising Economic Diplomacy within the Realist Paradigm], doi 10.7366/020909613201707, s. 123–142; Zhang Chunyan, Zeng Xiangyu: Water Crises, Water Disputes and Water Cooperation: New Perspectives for Sino-Indian Relations, doi 10.7366/020909613201708, s. 143–162; Jolanta Sierańska: Wyzwania polityki handlowej Nowej Zelandii [The Challenges of New Zealand’s Trade Policy], doi 10.7366/020909613201709, s. 163–188. S P R A W O Z D A N I E [ R E P O R T S ] Anna Pochylska, Piotr Śledź, Anna Walkowiak: Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej „Zbigniew Brzeziński: myśl – działanie – dziedzictwo”, Warszawa, 20–21 października 2017 r., s. 189–202 [Report on the international academic conference 'Zbigniew Brzeziński: Thought – Politics – Legacy', Warsaw, 20–21 October 2017], s. 189–202. R E C E N Z J E [ R E V I E W S ] Grażyna Michałowska: Agnieszka Bieńczyk-Missala, Zapobieganie masowym naruszeniom praw człowieka [Preventing Mass Violations of Human Rights], s. 203–205; Andrzej Szeptycki: Olga Wasiuta, Sergiusz Wasiuta, Wojna hybrydowa Rosji przeciwko Ukrainie [Russia’s Hybrid War Against Ukraine], s. 206–211; Filip Urbański: Philip Muehlenbeck, Czechoslovakia in Africa, 1945–1968, s. 212–217.

W numerze [Contents] S t u d i a [S t u d i e s] Edward Haliżak: Stosunki USA–Chiny: falsyfikacja hipotezy „pułapki Tukidydesa” [US–China Relations: Falsification of the ‘Thucydides Trap’ Hypothesis], doi 10.7366/020909614201601, s. 9–32; Magdalena Kozub-Karkut: Teorie stosunków międzynarodowych a badanie polityki zagranicznej [International Relations Theories vis-à-vis Foreign Policy Studies], doi 10.7366/020909614201602, s. 33–50; Krzysztof Miszczak: Raisons d’État. EU Security and Defence Policy Framework in the Context of Polish and German Interests. An Analysis, doi 10.7366/020909614201603, s. 51–66; Olga Barburska: Podstawy normatywne funkcjonowania Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych – ujęcie teoretyczne [The Normative Basis of the Functioning of the European Union in International Relations – A Theoretical Approach], doi 10.7366/020909614201604, s. 67–90; Joanna Starzyk-Sulejewska: Stosunki Unii Europejskiej z Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) [The Relations between the European Union and the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO)], doi 10.7366/020909614201605, s. 91–110; Paula Marcinkowska: The Scope of Influence of the Central and Eastern European Member States of the EU on Shaping the EU’s Policy towards Russia – The Case of the Visegrad Countries, doi 10.7366/020909614201606, s. 111–122; Rafał Ulatowski: Międzynarodowy wymiar bezpieczeństwa energetycznego Chin [The International Dimension of China’s Energy Security], doi 10.7366/020909614201607, s. 123–138; Anna Wróbel: Sektor usług w negocjacjach Transatlantyckiego Partnerstwa na rzecz Handlu i Inwestycji [The Services Sector in Negotiations of the Transatlantic Trade and Investment Partnership], doi 10.7366/020909614201608, s. 139–156; Marcin Florian Gawrycki: Analiza polityki zagranicznej państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (II) [An Analysis of the Foreign Policy of Latin American and Caribbean Countries (Part 2)], doi 10.7366/020909614201609, s. 157–200; Alicja Curanović: Symboliczna potęga Rosji w XXI wieku [Russia’s Symbolic Power in the 21st Century], doi 10.7366/020909614201610, s. 201–220; Irena Popiuk-Rysińska: Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych po zimnej wojnie [The UN Security Council after the Cold War], doi 10.7366/020909614201611, s. 221–242; Karina Paulina Marczuk: Public Diplomacy in the Service of the National Interest – Australia’s “Stopping the Boats” Campaign, doi 10.7366/020909614201612, s. 243–252; Katarzyna Kołodziejczyk: Przyszłość grupy krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku [The Future of the African, Caribbean and Pacific Group of States], doi 10.7366/020909614201613, s. 253–264; Ashik KC: Different Strokes for Different Folks: Azerbaijan’s Geopolitical Orientation between the EU and Russia, doi 10.7366/020909614201614, s. 265–276; Deepen Bista: Post-Maidan European Union’s Support to the Economic Transformation of Ukraine, doi 10.7366/020909614201615, s. 277–292; Maria Pasztor, Dariusz Jarosz: Władze komunistyczne w Polsce a ruch miast bliźniaczych w Europie [Communist Authorities in Poland and the Twin Towns Movement in Europe], doi 10.7366/020909614201616, s. 293–314. S p r a w o z d a n i a [R e p o r t s] Alicja Curanović, Szymon Kardaś: Sprawozdanie z konferencji jubileuszowej „Stosunki międzynarodowe w czasach globalnego kryzysu” z okazji 40-lecia Instytutu Stosunków Międzynarodowych, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych, Uniwersytet Warszawski, 5 grudnia 2016 roku [Report on the jubilee conference “Stosunki międzynarodowe w czasach globalnego kryzysu” on the occasion of the 40th anniversary of the Institute of International Relations, Faculty of Political Science and International Studies, University of Warsaw, 5 December 2016], s. 315–323; Andrzej Szeptycki: Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej „Polska nauka o stosunkach międzynarodowych: doświadczenia dla Ukrainy”, Warszawa, 16 grudnia 2016 roku [Report on the international academic conference “Polska nauka o stosunkach międzynarodowych: doświadczenia dl (...)

Relacje z wojny ze Związkiem Radzieckim, bitew w angolskiej dżungli i konfliktów na Bałkanach przeplecione spisywanymi na gorąco refleksjami o polskiej rzeczywistości lat 90. i ostrymi polemikami z nestorami transformacji. Wywiady z Margaret Thatcher, Henrym Kissingerem, Normanem Daviesem. Głośne przemówienia i artykuły wyznaczające kierunki krajowej polityki zagranicznej. To wszystko znalazło się w zbiorze tekstów ilustrującym różne wymiary działalności Radosława Sikorskiego - reportera, publicysty, polityka. Jak przewidział upadek bloku komunistycznego, co zobaczył podczas wyprawy na Syberię w poszukiwaniu złota, dlaczego w latach 90. wojował z Lechem Wałęsą oraz Adamem Michnikiem i jak przeszedł od brytyjskiego eurosceptycyzmu do poparcia dla budowy silnej Unii Europejskiej? Antologia tekstów Sikorskiego to nie tylko relacje z wydarzeń, które kształtowały naszą historię, ale także opis wyzwań, jakie stają przed Polską i Europą tu i teraz.

Poznaj Grupę Lazarus, tajemniczy zespół hakerów oskarżanych o pracę na zlecenie państwa północnokoreańskiego. Uważani są za jedną z najskuteczniejszych organizacji przestępczych na świecie - w serii ataków ukradli już prawdopodobnie ponad miliard dolarów. Ich celami są banki centralne, giełdy kryptowalut, hollywoodzkie studia filmowe, a nawet brytyjska służba zdrowia. Korea Północna twierdzi, że oskarżenia stanowią amerykańską próbę zszargania jej wizerunku. W opisanym tutaj szokującym śledztwie dziennikarz Geoff White zbadał, w jaki sposób hakerzy przez lata wykorzystywali najnowocześniejszą technologię, by zuchwale i bezlitośnie atakować swoich bogatszych i potężniejszych przeciwników. Nie chodziło jednak tylko o pieniądze. Grupę Lazarus wykorzystywano do grożenia demokracjom, kneblowania krytyków Korei Północnej i destabilizowania sytuacji na świecie. Od tętniących życiem ulic Dhaki przez wspaniałe studia w Fabryce Snów i rozświetlone kasyna w Makau po tajemniczy dwór dynastyczny w Pjongjangu - oto szokująca historia najbardziej niszczycielskich hakerów na świecie, ich ofiar oraz ludzi, którzy próbowali ich powstrzymać.

Kto naprawdę wygrał II wojnę światową? Gorzka prawda o zwycięzcach i pokonanych. Wszystko, co myśleliśmy o II wojnie światowej, było uproszczeniem. To nie była wojna Hitlera. Gdy Japonia atakowała Mandżurię, nie był jeszcze nawet u władzy. Gdy wojna się kończyła, od 4 miesięcy już nie żył. To była wojna innego tyrana. Jego mocarstwo rozciągało się od Europy po Azję. Był u władzy od samego początku konfliktu i wiele lat po nim. Jego armie uczestniczyły przez cały czas we wszystkich zbrojnych konfliktach kontynentu euroazjatyckiego. Jego państwo stanowiło przedmiot pożądania dwóch głównych agresorów należących do państw Osi. Obu pokonał. Ogromnie powiększył swoje imperium i zdobył władzę nad milionami ludzkich istnień. Miliony też posłał na śmierć. Z wojny wyszedł jako triumfator, zagarniający wojenne łupy. To nie była wojna Hitlera ani nikogo innego. To była wojna Stalina. Zdawało się, że o II wojnie światowej nie można powiedzieć nic nowego. Sean McMeekin udowadnia, że wszystko, co o niej sądziliśmy, było przekłamaniem.