"W swojej pierwszej książce zatytułowanej „Kod emocji” wyjaśniałem, jak to się dzieje, że twój podświadomy umysł wie wszystko o emocjonalnym bagażu, jaki ze sobą dźwigasz, a który ciąży i odbiera radość życia. „Kod ciała” to rozwinięcie metody kodu emocji. To system samopomocy, który przynosi wspaniałe efekty i niezwykłe korzyści zarówno na polu zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego. Podświadomy umysł wie o każdym zaburzeniu równowagi. Wie, że brakuje ci jakiegoś składnika odżywczego. Wie, że twoje pokłady energii uszczupla jakaś uporczywa infekcja. Wie, że za trapiącymi cię bólami migrenowymi stoi nieprawidłowe ułożenie malutkiej kości w czaszce. W praktyce tego typu przypadki łatwo zidentyfikować i skorygować. A gdy równowaga zostanie przywrócona, ciało będzie w stanie wykorzystać swoją niebywałą moc samouzdrawiania. Możesz z powodzeniem używać kodu ciała, radząc sobie z takimi uciążliwościami jak ból fizyczny, chroniczne zmęczenie, problemy trawienne, niepłodność, depresja, lęk, bolesne wspomnienia, problemy w związku, ataki paniki, zespół stresu pourazowego, zaburzenia odżywiania, fobie. Na szczęście uporanie się z tym wszystkim może być znacznie łatwiejsze, niż myślisz, i często nie wymaga stosowania obciążających leków farmaceutycznych, operacji, rozwodu czy zmiany pracy. Jeśli korzystasz z tej metody z miłością i odpowiednią intencją, poprowadzi cię ona przez labirynt twojego własnego ciała, pozwalając odkryć, gdzie tkwi problem, i da szansę na odzyskanie równowagi, która jest sekretem powrotu do zdrowia. W tej książce stawiam sobie za cel nauczyć cię fundamentów zupełnie nowego sposobu dbania o siebie. Odpowiedzi są w tobie. Czekają, aż zadasz odpowiednie pytanie. Nawet jeśli chorujesz od dziesięcioleci, nawet jeżeli czujesz, że wszystkie możliwości pomocy zostały już wyczerpane - prawda cały czas była i jest w tobie. Nauczę cię, jak do niej dotrzeć."

Doktor Bradley Nelson opracował metodę diagnozowania i uwalniania zablokowanych emocji, które mają znacznie większy wpływ na nasze życie, niż się powszechnie uważa. Rezultaty są nadzwyczajne - jak na przykład natychmiastowe ustąpienie bólu (pleców, kolan, bioder itd.) lub poprawa pamięci. Jednak najbardziej wzruszające są przypadki wycofanych dzieci, w które wstąpiła radość, przestały się złościć i poprawiły wyniki w nauce. Kod emocji jest prosty i niebywale skuteczny. Wypróbowały go setki certyfikowanych terapeutów i dziesiątki tysięcy ludzi na całym świecie. Uwolnienie zablokowanych emocji sprawia, że jesteśmy bardziej twórczy, radośniejsi, pozytywnie nastawieni do świata. Zmienia się nasze otoczenie, bo inaczej funkcjonujemy w świecie zewnętrznym, a ludzie chętniej z nami przebywają i współpracują. Odnajdujemy swoją miłość i wymarzoną pracę. „Ta książka to wstęp do medycyny XXI wieku i bezcenne narzędzie dla terapeutów. Co najważniejsze, dzięki temu kompletnemu przewodnikowi każdy może stosować tę metodę samodzielnie.” – Dariusz Chwiejczak, terapeuta kodu emocji

Każdy chce być szczęśliwy. Joseph Murphy pokazuje, jak łatwo można to osiągnąć. Książka opiera się na dwóch założeniach. Po pierwsze: prawdziwe i trwałe powodzenie osiąga się tylko wtedy, gdy zdamy sobie sprawę, że można przezwyciężyć każdą słabość. Po drugie: na świadomym i podświadomym dążeniu do sukcesu. Murphy skupia się na pięciu głównych aspektach: stanie podświadomości, pozytywnych rezultatach spokojnego umysłu, harmonijnych relacjach międzyludzkich, przebaczeniu, umiejętności przyciągania szczęścia.

Czy można się wściec na samego siebie i kto wtedy złości się na kogo? Co mają wspólnego Odyseusz i światowy kryzys finansowy? Czemu pewne myśli są dosłownie nie do pomyślenia dla naszego mózgu? Dlaczego odczuwamy pokusę zdradzenia każdej tajemnicy? Jak sprawdzić, czy jest się rasistą? W błyskotliwej i prowokującej do myślenia książce znany neurofizyk bada cudowny mikrokosmos ludzkiego mózgu, odkrywając jego zaskakujące sekrety. Przekonuje, że świadomy umysł – czyli to, co nazywamy „sobą” – nie decyduje o naszych poczynaniach w pełni (albo nawet wcale!), bo mózg reżyseruje nasze życie incognito, większość jego działań odbywa się za plecami świadomości. Ze swadą, humorem i nieodpartym urokiem Eagleman zabiera w fascynującą podróż po zakamarkach mózgu, w której towarzyszyć nam będą m.in.: Simpsonowie, Pink Floyd, bohater "Truman Show", Pascal i Joanna d’Arc.

Praca ta jest ukazaniem oraz usystematyzowaniem drogi, jaką przeszłam od pierwszych (czysto intuicyjnych) impresji malarskich, poprzez formy plastyczne będące wynikiem oswajania i transponowania emocji na obrazy, aż po świadomą transformację malarskiej przestrzeni – uwidaczniającą wewnętrzną potrzebę wniknięcia w tkankę obrazu i zjednoczenia z malarską materią. Dokonuję w niej szerokiej eksploracji malarskiego medium – wnioskując, że świadoma transformacja malarskiej przestrzeni jest w stanie kształtować procesy percepcyjne oraz ma decydujący wpływ na jakość i rodzaj generowanych emocji. Ukazuję również bezpośredni związek pomiędzy transformacją struktury i przestrzeni obrazu, a jego emocjonalnym odbiorem – przede wszystkim dzięki doświadczeniu na poziomie zmysłowym – poprzez wzrok i dotyk. Rozważam różne możliwości dekonstrukcji przestrzeni, prowadzącej do maksymalnej transformacji w jej percepcji (nie zatrzymującej się wyłącznie na zewnętrznej tkance obrazu) pozwalającej na dotarcie do najgłębszych – nawet tych najmroczniejszych – obszarów podświadomości. Szukam odpowiedzi na pytanie, dlaczego mrok jest dla artystów tak pociągający, chociaż bywa niebezpieczny oraz czy twórczość staje się jedynym – choć nie zawsze skutecznym – sposobem na jego oswojenie. W tym kontekście przywołuję twórców – zarówno z dziedziny malarstwa, jak i fotografii, literatury czy filmu – dla których ucieczka w mrok stanowi metaforę lęku, wewnętrznego niepokoju, czy zgubnego pożądania. Stawiam również tezę, że tworzenie jest swoistym rodzajem mechanizmu obronnego i podkreślam wielką wagę bezpośredniego działania ekspresji ukierunkowanej na realność przeżycia – traktującej obraz jako „zapis” wewnętrznej przestrzeni. Wykazuję, że ekspresja twórcza od zawsze była dla mnie zarówno mechanizmem obronnym, jak i jedynym sposobem na oswojenie wewnętrznego mroku, co (paradoksalnie) umożliwiło mi zrozumienie istoty światła, które współistnieje i przeplata się z mrokiem w obopólnej zależności. (…) Uwaga widza w potencjale takiej wyobraźni, takiej symulacji podróży w głąb, pomiędzy szczeliny, warstwy otchłani i mroku, gdy światło przywodzi na myśl właśnie te odwieczne zmagania przepełnione symboliką. Balansu życia i śmierci, skrytości w szczelinie i zguby w bezmiarze otchłani. Poznanie i doznanie projekcji myśli, ale i mrocznych tajemnic świata fantazji. Złożonej struktury, metafory, a nawet archetypu miejsca. W konfrontacji ze snem przed świtem, gdy ciężar ciemności przygniata, a… budzik nie dzwoni. prof. dr hab. Andrzej Banachowicz (z recenzji) (…) Artystka rozszerza swoje inspiracje naturą prześwitów o aspekt psychologiczny, sensualny, stanowiący element Freudowskiej psychoanalizy. Autorska koncepcja prześwitów ma cechy powtarzalności, jest to podobny do spirali proces zagłębiania się we własne emocje (…). Jest to też próba redefinicji własnych przeżyć i włączenie ich w obieg materii malarskiej. Powtarzający się w Jej pracach motyw zasnutego całunem struktur linearnych domu to synonim bezpowrotnie utraconego ciepła, bezpieczeństwa, beztroski. Zamglone światła w oknach, zarysy dachów to symbole odchodzącego świata, który przekroczył granice rzeczywistości, kierując się w inny, metafizyczny wymiar. prof. dr hab. Tomasz Chudzik (z recenzji)

Przez trzydzieści lat obserwowałam mój umysł. Czym jest podświadomość? Jak działa? Jaki ma na mnie wpływ? Skąd się bierze samotność, kłamstwa i zdrady? Dlaczego zakochiwałam się w niewłaściwych facetach? Skąd brały się uczucia i myśli, których nie chciałam mieć? I czy to można zmienić? Robiłam eksperymenty, uczyłam się na własnych błędach i naprawiałam swoją duszę. Teraz już wiem. To co myślisz i to co robisz, czy jesteś zdrowy czy chory, czy jesteś szczęśliwy czy nie - to wszystko zależy od twojej podświadomości. A ja ci wyjaśnię jak to działa i jak to można zmienić. Beata Pawlikowska