„Lektura obowiązkowa, ważniejsza od wszystkich lektur z podstawy programowej języka polskiego”. Paweł Lęcki „Głęboko wierzę w to, że ludzie generalnie nie chcą umierać. Ale ci sami ludzie w określonych sytuacjach nie mogą kontynuować życia”. Brunon Hołyst, profesor nauk prawnych, suicydolog Z DANYCH KOMENDY GŁÓWNEJ POLICJI WYNIKA, ŻE Z ROKU NA ROK ROŚNIE LICZBA PRÓB SAMOBÓJCZYCH PODEJMOWANYCH PRZEZ MŁODYCH LUDZI. ROŚNIE TEŻ LICZBA SAMOOKALECZEŃ. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona. TA KSIĄŻKA JESZCZE NIGDY NIE BYŁA TAK POTRZEBNA. Ta książka to manifest wołający o ratunek dla naszych dzieci. To my urządziliśmy im świat, który boli, przeraża i prowokuje do ucieczki (...) Ale dzieci nam mówią: żyletka będzie niepotrzebna, gdy znajdzie się ktoś, kto zechce porozmawiać. Ewa Woydyłło-Osiatyńska Wiem, jakim wyzwaniem dla rodziców jest usłyszeć od swojego dziecka „Nie chcę żyć”. (...) To książka dla wszystkich – młodych, którzy zmagają się z doświadczeniem depresji, ale i tych, którzy im w tym jakkolwiek towarzyszą. Małgorzata Musiał Marcin Łokciewicz (nauczyciel wychowawca w Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze), dr n. med. Maciej Klimarczyk (specjalista psychiatra i seksuolog), dr hab. n. med. Barbara Remberk (psychiatra), Przemysław Zakowicz (lekarz rezydent psychiatrii dzieci i młodzieży), Prof. Brunon Hołyst (pionier wiktymologii i suicydologii w Polsce) Paulina Dąbrowska (psychoterapeutka, trenerka, socjoterapeutka, konsultantka telefonu zaufania 116 111) wyjaśniają, dlaczego tak wielu młodych ludzi choruje właśnie teraz i jak nie dopuścić do najgorszego – samobójczej śmierci młodego człowieka. Pandemia COVID 19 dobitnie pokazała, że dziecko izolowane od grupy rówieśniczej, od nauczyciela, pozbawione możliwości wyjścia z domu i zwykłego kontaktu społecznego, doznaje jakiejś formy przewlekłego stresu. W związku z tym o wiele gorzej znosi bodźce, które wcześniej nie były dla niego stresogenne.

Odzwierciedleniem aktualnych trendów – z perspektywy teoretycznej, metodycznej i praktycznej – są podejmowane zagadnienia badawcze zaprezentowane w kolejnych rozdziałach. Należą do nich: tematyka związana z analizą aktywności antyoksydacyjnej surowców, fortyfikacja żywności, modulowanie składu białka czy finalnie – projektowanie nowych produktów spożywczych. Omawiane są w nich również aspekty dotyczące modyfikacji bakterii probiotycznych zwiększającej ich adhezję do nabłonka jelitowego, jakości i bezpieczeństwa produktów regionalnych, jak również tzw. produktów typu borderline, powszechnie występujących w obrocie farmaceutycznym.

Utwór należy do literatury parenetycznej, czyli zachęcającej do przyjęcia zasad nowej kultury, dzięki przedstawionym wzorcom osobowym, ideałowi człowieka z jakiejś grupy społecznej. Na dzieło składają się trzy księgi, podzielone na rozdziały zwane kapitulum oraz Przemowa krótka do krześcijańskiego człowieka. Księga pierwsza opisuje czas od narodzin do wieku średniego, księga druga – sprawy ludzkie wieku średniego, a księga trzecia ukazuje lata sędziwe i czas schyłku życia. Utwór Reja podobny jest innym renesansowym parenezom, ale autor polski nadaje swemu bohaterowi szczególny charakter i rolę. Rej daje rozległą biografię człowieka poczciwego, poświęcając każdemu okresowi życia równą uwagę.

Pełny tytuł książki Biernata z Lublina, która została wydana prawdopodobnie w roku 1523, brzmi "Żywot Ezopa Fryga mędrca obyczajnego i z przypowieściami jego: z niektórymi też innych mędrców przykłady osobliwymi i barzo śmiesznymi i też krotochwilnymi". Utwór ten wraz zaliczany jest do literatury błazeńskiej, podobnie jak Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym przekładu Jana z Koszyczek, czy liczne opowieści sowizdrzalskie. Literatura tego typu cieszyła się ówcześnie niezwykła poczytnością, o czy świadczy choćby mnogość utworów o podobnej tematyce, wydawana w zbliżonym czasie.

Józef Weyssenhoff (ur. 8 kwietnia 1860 w Kolanie na Podlasiu, zm. 6 lipca 1932 w Warszawie) – baron, brat malarza Henryka; powieściopisarz, poeta, krytyk literacki, wydawca. Po 1905 zbliżony do narodowej demokracji; piewca tradycji starego ziemiaństwa kresowego i łowów.

Śniadecki Jan (1756-1830), polski astronom, matematyk, geograf i filozof, brat J. Śniadeckiego. Jeden z najwybitniejszych uczonych okresu oświecenia. Kształcił się w Akademii Krakowskiej, a także w Getyndze i Paryżu. Od 1781 profesor Akademii Krakowskiej, założyciel Obserwatorium Astronomicznego i Stacji Klimatologicznej w Krakowie (1792-1803). W 1806-1825 profesor, w 1807-1815 rektor uniwersytetu w Wilnie, a także dyrektor obserwatorium astronomicznego. W 1801 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk, w 1808 członek Petersburskiej Akademii Nauk.

Dzieło Davida Teofila Lenartowicza. Teofil Lenartowicz, to polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny.

"Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Korony Polskiéj i Wielkiego Księstwa Litewskiego, od Wilibalda do Andrzeja Olszowskiego włącznie" w pięciu tomach, autorstwa Stanisława Bużeńskiego, na podstawie niewydanego dotąd rękopisu łacińskiego, który na język polski przełożył Michał Bohusz Szyszko. Wydano nakładem Księgarni Rubena Rafałowicza w Wilnie w 1860 roku.

"Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Korony Polskiéj i Wielkiego Księstwa Litewskiego, od Wilibalda do Andrzeja Olszowskiego włącznie" w pięciu tomach, autorstwa Stanisława Bużeńskiego, na podstawie niewydanego dotąd rękopisu łacińskiego, który na język polski przełożył Michał Bohusz Szyszko. Wydano nakładem Księgarni Rubena Rafałowicza w Wilnie w 1860 roku.

"Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Korony Polskiéj i Wielkiego Księstwa Litewskiego, od Wilibalda do Andrzeja Olszowskiego włącznie" w pięciu tomach, autorstwa Stanisława Bużeńskiego, na podstawie niewydanego dotąd rękopisu łacińskiego, który na język polski przełożył Michał Bohusz Szyszko. Wydano nakładem Księgarni Rubena Rafałowicza w Wilnie w 1860 roku.

"Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Korony Polskiéj i Wielkiego Księstwa Litewskiego, od Wilibalda do Andrzeja Olszowskiego włącznie" w pięciu tomach, autorstwa Stanisława Bużeńskiego, na podstawie niewydanego dotąd rękopisu łacińskiego, który na język polski przełożył Michał Bohusz Szyszko. Wydano nakładem Księgarni Rubena Rafałowicza w Wilnie w 1860 roku.

Dzieło Juliana Ursyna Niemcewicza. Julian Ursyn Niemcewicz to polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, pamiętnikarz, wolnomularz.