Nie Stalingrad, nie Łuk Kurski, ale Moskwa była gwoździem do trumny Trzeciej Rzeszy. Na początku 1941 roku wojska niemieckie okupowały już niemal całą Europę. Wielka Brytania dzięki swemu położeniu wciąż stawiała opór, ale bombowce Luftwaffe atakowały jej miasta, a U-Booty statki. Stalin dotrzymywał warunków paktu Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt zaś nie angażował bezpośrednio USA w wojnę. Hitler był przekonany, że lada dzień zwycięży. A jednak pod koniec 1941 roku wszystko się zmieniło. Hitler podjął kilka ryzykownych decyzji, przede wszystkim napadł na ZSRR i pochopnie wypowiedział wojnę Stanom Zjednoczonym. Gdy Wielka Brytania zyskała potężnych sojuszników, los Niemiec został przypieczętowany – czekała je nieuchronna porażka. Nagorski błyskotliwie ukazuje działania głównych postaci tego przełomowego roku, podkreślając, że właśnie wtedy rozpoczął się Holocaust i że rok ten był zapowiedzią powojennego podziału Europy skutkującego wybuchem zimnej wojny. Rok 1941 na zawsze zdefiniował nasz świat.

Jest rok 1956. Świat powoli otrząsa się z powojennych traum. Nikita Chruszczow podczas XX Zjazdu KPZPR wygłasza słynny, wymierzony w nieżyjącego od trzech lat Stalina, referat „O kulcie jednostki i jego następstwach”, a Adolf Hitler zostaje urzędowo uznany za zmarłego. Barwne kontrkulturowe lata 60. dopiero mają nadejść, ale już teraz świat ogarnia niepokój i bunt. Imre Nagy ogłasza wystąpienie Węgier z Układu Warszawskiego, Egipt nacjonalizuje Kanał Sueski, a w Poznaniu dochodzi do krwawo stłumionych demonstracji robotników. W tym samym roku ukazuje się debiutancki album Elvisa Presleya, firma IBM prezentuje pierwszy komercyjny komputer z dyskiem magnetycznym, a niespełna 16-letni Pelé debiutuje w barwach Santos FC. Oddział Fidela Castro ląduje na Kubie, a w Lugano odbywa się pierwszy Konkurs Piosenki Eurowizji. W połowie lat 50. zeszłego stulecia świat znajduje się na krawędzi dramatycznych zmian. Dziesięć lat po zakończeniu II wojny światowej ideały, w imię których walczono z nazistowskimi Niemcami, dla wielu ostatecznie straciły swoją wiarygodność i aktualność. Ludzie na całym globie zaczynają otwarcie wyrażać swój sprzeciw, wychodząc na ulice i chwytając za broń. Obrońcy „starego porządku”, których władza nagle została zagrożona, stają do bezwzględnej walki w jej obronie. „1956. Rok rewolty” to barwny portret buntu o zawrotnej skali, który ogarnął wszystkie kontynenty i zmienił oblicze świata.

"W 23 rzeczach, których nie mówią ci o kapitalizmie", koreański ekonomista, pracownik Uniwersytetu Cambridge Ha-Joon Chang stwierdza, że neoliberalni ekonomiści nie mówili nam prawdy, albo przynajmniej całej prawdy, o ekonomii. Czytelnik jego książki nie musi w pełni zgadzać się z tezami autora. Wystarczy, aby lektura "23 rzeczy" była zaczątkiem głębszej refleksji nad otaczającym nas system ekonomicznym i zachęciła czytelnika do większego zaangażowania się w życie gospodarcze społeczeństwa. Ha-Joon Chang chce pobudzić swoich czytelników do, jak sam to ujął, „aktywnego obywatelstwa gospodarczego”.

Upadek muru berlińskiego był największym wydarzeniem w historii powojennych Niemiec i jednym z najistotniejszych w historii Europy ostatnich 70 lat. Przyniósł on także ponowne zjednoczenie Republiki Federalnej, które z jednej strony stanowiło wyzwanie dla całego Starego Kontynentu, z drugiej zaś odmieniło życie polityczne, gospodarcze i społeczne podzielonego przez niespełna pół wieku narodu. Jakie przeobrażenia zaszły w RFN od momentu zjednoczenia? Jakim wyzwaniom będzie musiał sprostać nasz zachodni sąsiad w najbliższych latach? Jakie czynniki miały decydujący wpływ na rozwój tego kraju po roku 1990? Autorzy monografii odpowiadają na te i podobne pytania oraz objaśniają rolę Niemiec w XXI wieku. Prezentowana publikacja jest interdyscyplinarną próbą sporządzenia bilansu ostatnich 25 lat niemieckiej historii. Autorzy - politolodzy, historycy oraz germaniści - dokonują oceny najważniejszych wydarzeń politycznych, gospodarczych i kulturalnych, które miały decydujący wpływ na rozwój RFN po roku 1990, kiedy nastąpiło zjednoczenie dwóch państw niemieckich.

Pasjonująca, znakomicie udokumentowana książka byłego korespondenta dziennika „The New York Times” o życiu paryskich elit kulturalnych w czasach II wojny światowej. Autor bez sentymentów opisuje moralne i artystyczne wybory tych, którzy zdecydowali się wówczas zostać w Paryżu i zmierzyć się z dylematami: stawić opór, kolaborować czy znaleźć inne wyjście? Na szerokim tle życia kulturalnego i politycznego Francji podzielonej na strefę okupowaną z Paryżem i kolaborujące państwo Petaina z siedzibą w Vichy przedstawiono losy bardzo wielu francuskich artystów - pisarzy, malarzy, muzyków, filmowców, ludzi teatru i mody, m.in. Sartre’a, Celine’a i Picassa, Edith Piaf, Maurice’a Chevaliera i Coco Chanel.

Lucie Aubrac uwolniła męża z rąk hitlerowskiego oprawcy Klausa Barbiego. Amy Thorpe wykradła szyfry z sejfu ambasady państwa Vichy. Corrie ten Boom uratowała setki Żydów i agentów ruchu oporu w okupowanej Holandii. Krystyna Skarbek wyzwoliła Francisa Cammaertsa z rąk gestapo niedługo przed planowanym rozstrzelaniem. To tylko niektóre sensacyjne historie opowiedziane w książce. Agentki to rzecz o dzielnych kobietach, które podczas wojen światowych, wojen domowych i zimnej wojny zdobywały poufne informacje, wykradały tajne dokumenty, przemycały listy, pieniądze i broń, walczyły podstępem i z bronią w ręku. Korzystały ze swoich wrodzonych atutów: nie budziły takich podejrzeń jak mężczyźni i wykorzystywały kobiece wdzięki, aby uwodzić ważne osobistości z obozu wroga. Nierzadko były więzione, bite, gwałcone, zabijane, a za swoje poświęcenie często płaciły najwyższą cenę.

W książce przedstawiono najważniejsze zagrożenia zdrowotne społeczeństw, głównie krajów rozwiniętych, które w zasadniczy sposób wpływają na stan zdrowia i jakość życia mieszkańców globu, a które będą decydować o zdrowiu ludzi również w dalszych dekadach obecnego stulecia. Przedstawiając zagadnienia związane z globalizacją życia Autor wskazuje pozytywy i negatywy tych procesów, z odniesieniem tak do rozwoju społeczno-ekonomicznego, jak i stanu zdrowia populacji. Najistotniejsze zjawiska przedstawione w publikacji to m.in.: • szybkie starzenie się społeczeństw, w szczególności krajów kontynentu europejskiego, w tym również Polski, niosące ze sobą szereg zagrożeń socjalnych, ekonomicznych i zdrowotnych, które wymagają zdecydowanych rozwiązań łagodzących ich skutki; • zagadnienie nierówności w zdrowiu, które stanowi i stanowić będzie jeden z zasadniczych problemów społeczeństw i hamulec ich rozwoju, dlatego też skuteczna walka z nimi wymaga wiedzy, znajomości sposobów ich niwelowania i zaangażowania nie tylko służb ochrony zdrowia, ale i wielu sektorów gospodarczych państwa; • szczepienia ochronne, ich znaczenie dla zdrowia populacji, jak również pojawiające się ruchy antyszczepionkowe, będące obecnie jednym z większych zagrożeń stanu zdrowia dzieci i młodzieży; • stres i jego wpływ zarówno na zdrowie, jak też jakość życia oraz wydajność w pracy, a także występowanie tzw. zespołu wypalenia zawodowego, głównie wśród lekarzy, pielęgniarek i nauczycieli; • problemy ochrony zdrowia, jak również zagadnienia organizacji i finansowania systemów opieki zdrowotnej w skali międzynarodowej, a także podstawy i założenia polityki oraz programy zdrowotne koordynowane i finansowane przez Unię Europejską.

Shane Bauer zatrudnił się na stanowisku strażnika w prywatnym więzieniu w Luizjanie. Ten dziennikarz śledczy i laureat wielu nagród zgłosił się pod własnym nazwiskiem i nikt nie sprawdził jego przeszłości. W ciągu czterech miesięcy zdołał dokładnie przyjrzeć się funkcjonowaniu zakładu, zachowaniu personelu różnego szczebla, a także samym więźniom. Był świadkiem brutalnych bójek, próbowano wciągnąć go w nielegalne układy, grożono śmiercią. Widział, jak obojętność strażników doprowadza do kolejnych zgonów i jak niewielkie znaczenie miało dla zwierzchników dobro ludzkie w obliczu zysku. Ze zgrozą dostrzegł, że z biegiem czasu sam staje się agresywny. Ponieważ nie można w pełni zrozumieć aktualnego stanu rzeczy bez sięgnięcia do początków, głęboko zakorzenionych w niechęci do rezygnacji z dalszego wyzysku Afroamerykanów po zniesieniu niewolnictwa, Bauer przedstawia historię systemu prywatnego więziennictwa, od jego narodzin aż po czasy współczesne. „Amerykańskie więzienie” to wstrząsający akt oskarżenia systemu prywatnych więzień i napędzających go potężnych sił. Relacja o prawdziwym obliczu amerykańskiej sprawiedliwości.